‘Ik kon niet stil blijven zitten’

Joyce (24) rent tegen kanker tijdens de Enschede Marathon: “Het is een ode aan mijn zus, Kim, die eigenlijk mee zou lopen maar borstkanker kreeg. Ook draag ik de run op aan mijn moeder, die aan kanker overleed.”

Niet te bevatten

“Mijn zus trainde voor de halve marathon. Ze had al twee keer de 10 kilometer gelopen. Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. Tijdens het trainen voelde ze een knobbeltje in haar borst. Na wat onderzoek bleek dat ze borstkanker had. Dat verwacht je niet bij iemand van 28.

Diep geraakt

Die marathon kan mijn zus nu wel vergeten. Tot eind juni staat de agenda vol behandelingen. Dat mijn zus dit nu meemaakt raakt me diep. In 2014 verloren we onze moeder. Ook aan kanker. Ik was toen nog maar 15.

Ups en downs

Mijn moeder had ook borstkanker dus nu mijn zus het ook heeft onderzochten we of het erfelijk is. Dat is het niet. We hebben dus gewoon domme pech. Mijn zus heeft er inmiddels al een paar kuren op zitten. Dat gaat met ups en downs. Het blijft spannend hoe de toekomst eruit ziet voor haar.

Ren tegen kanker

Ik kon niet blijven stilzitten en besloot in Kims’ plaats mee te doen aan de Enschede Marathon. Samen met mijn vriend Dave ren ik de 10 kilometer. Als Kim het kan dan kunnen wij het ook! En dat we hiermee KWF kunnen steunen maakt deze uitdaging extra bijzonder voor ons. Binnen no-time hadden wij ons streefbedrag binnen.

In de krant

We deelden ons verhaal met de lokale krant en sindsdien schiet de teller verder omhoog. Ik ben heel blij en dankbaar dat mensen zo gul geven aan onze actie. Op 21 april lever ik mijn tegenprestatie. Mijn doel? Binnen een uur over de finishlijn komen!

Joyce (links) en haar zus Kim. Foto © Annina Romita