Waar Ad6 stopt gaan wij verder

Jaaaaaaaa! Missie geslaagd!!

Vanwege de slechte weersvoorspellingen hebben we besloten om de auto te parkeren in Alpe d'Huez met daarin extra warme kleding voor het laatste stuk van de klim naar Lac Besson, ons einddoel. Ik ben, in de regen, afgedaald terug naar de camping. Daarna met Sietse begonnen aan 'de rit'. Steven was om boven te komen. Niet om hard te gaan. En dat is gelukt! Gelukkig nam de bewolking af maar de kille noorden wind bleef. Eenmaal bij de auto hebben we snel warmere fietskleding aangetrokken voor de laatste 4 km. Slechte weg, helaas veel bouwverkeer maar een prachtig landschap. We hebben het geflikt! Sietse heeft het super goed gedaan. Bleef keurig in mijn wiel. Ik hield het goede tempo aan een zo zijn we een geweldige ervaring rijker!

niets zo wisselvallig als het weer

Helaas sloeg het weer vandaag om. Het levert mooie foto's op maar het zal zeker invloed hebben op de dag van morgen...de dag...

morgen.....

Vandaag en kort ritje gemaakt onder een vooral blauwe hemel.

maar het ergste is toch wel....

...dat hij me ingemaakt heeft met Rummikub.

Balkon scène

Vandaag stond de klim naar Auris-en-Oisans op het programma. Dat betekent: De eerste steile kilometers (10%) van de weg naar Alpe d'Huez en dan klimmen naar een weg die hoog boven het dal van de Romanche uit de rotsen is uitgehakt. Dat verklaart de bijnaam "Het Balkon". Na een kort vlak stuk liepen de percentages weer flink op. Het klimmen bleef gemeen steil. Mijn fietscomputer registreerde even 12%! In een grijs verleden heb ik deze weg ook al eens gefietst en herinner me dat ik me er toen ook al op verkeken had. Je krijgt het mooie uitzicht niet cadeau! Sietse moest op enig moment stoppen. Hoofdpijn, buikpijn, niet fit. Dan is er maar één oplossing: omdraaien en rustig afdalen naar de camping. We zijn immers niet bezig met de Tour de France maar bezig met een goed doel. Wellicht dat het bloedhete weer zijn tol eiste. Gelukkig ging het 's middags weer goed met hem en de regen heeft de temperatuur flink laten dalen. Op zo'n moment realiseer ik me weer dat wielrennen in de bergen veel van je lijf vergt. Ik realiseer me dat vaak niet omdat ik het al zo lang doe. Hoe dan ook, gezondheid gaat voor een ik was heel blij dat hij op tijd aangaf dat hij niet OK was. Uiteindelijk toch een kleine 600m gestegen in iets meer dan 8 km....

Eerste rit: meteen raak!

Vandaag de eerste rit en die was meteen raak! Stijgingspercentages tot 12%. Het is geen lange klim naar Oz-station maar makkelijk kan ik hem ook noemen. , Zeker bij temperaturen van 30+ °C. Maar Sietse heeft deze test prima doorstaan. Ook de afdaling (foto) ging goed ondanks stukken gesmolten teer en veel losliggend steenslag, de nachtmerrie van elke wielrenner.

On y va!!!!

Eindelijk, we zijn vertrokken! Na een lange voorbereiding zijn eindelijk op pad. De rit naar Le-Bourg-d'Oisans in een dag afgelegd en hier bij een temperatuur van 30+ de vouwwagen opgezet. De herinneringen aan de eerdere bezoeken vanwege Ad6 komen weer boven drijven. Zeker als in de playlist Maarten Peters voorbij komt met het Alpe d HuZes lied. Ouderwets hard meegezongen!

Vroeg op pad....extra vroeg...

Het hitteprotocol was vandaag van kracht dus ik had al het voornemen om vroeg nog een laatste rondje te fietsen. Ik werd echter ruim voor de wekker wakker van een groep jonge lui die thuis kwamen na het stappen. Ik kon de slaap niet meer vatten dus dan maar op de fiets. Ik moest nog een kaartje versturen naar een bekende in Lent. Dat is heen en terug ruim 60 km. Voor mij een mooie trainingsafstand.
Nu heb ik de Zevenheuvelenweg al heel wat keren gefietst maar als je om 5:30 aan die weg begint voelen de beentjes toch net wat anders. Eenmaal bij de Waalbrug was het uitzicht wel erg mooi met de opkomende zon.
En...voor de ergste hitte thuis.

Nog een lange weg te gaan.

Zondag 22-6. 6:30. Al vroeg op pad om een rondje te fietsen. Het is nog koel en rustig op de weg. Ik moet op tijd weer terug zijn want Sietse loopt weer mee in de Vaart in Boxmeer. De 625e keer. Met Sietse heb ik zaterdag ook al een tocht gemaakt. Die trainingsritjes worden steeds groter. Nog even en ik ben blij dat ik zijn wiel kan houden. Maar zo ver is het nog niet. Wat dat betreft heeft hij nog een lange weg te gaan. Net als het kankeronderzoek helaas. Er is weer een kanker patiënt bij gekomen. Schrikken...

Van A naar B(eter).

Boxmeer --> Chaam

Wind tegen....

Gisteren naar Chaam gefietst. 100 km Wind tegen. Halverwege heb ik Sietse opgepikt zodat we samen de laatste 40 km hebben gereden. Ik heb altijd een hekel gehad aan wind. Een onzichtbare tegenstander op de fiets. Het suist in je oren en je komt niet vooruit zonder dat je de wind kunt zien. En de beloning is niet te vergelijken met de afdaling van een flinke berg. Nee, geef mij maar bergen. 
Maar waarom zou ik klagen? Kanker kun je ook niet zien en remt je ook af....of dwingt je tot stoppen. Da's andere koffie!
Dus, om kanker de wereld uit te krijgen hebben Sietse en ik toch weer een 'functionele' training afgewerkt.

Een mooie en sportieve dag!

Vandaag ben ik de dag begonnen met zwemmen: 2,2 km in een 50 meter bad. Ik denk dat het open water nog te koud is.
Vanmiddag ben ik er met Sietse op uit getrokken. We hebben een ronde gereden van 50 km. Dit is een rondje wat ik in de winter vaak fiets maar voor Sietse was het een lange rit met een paar klimmetjes. Niets in vergelijking met wat er komen gaat maar toch. Voor Nederlandse begrippen moet er wel even geklommen worden.
Hij heeft het super goed gedaan. Harde wind en een paar klimmetjes pittig hard omhoog. Wat een geluk dat we dit zo samen kunnen doen.

Lekker getraind

Afgelopen zondag hebben we samen een 'intensieve duurtraining' gedaan van ongeveer 1,5 uur.
Dat is lang en hard fietsen. Zo verbeter je de aerobe conditie die belangrijk is bij een lange fietstocht bergop. Hoewel we geen bergen hebben, is dit een prima voorbereiding voor onze klim, begin juli.