‘Dit is voor mij een manier om iets te doen voor mijn zus.’
“Toen mijn zus Ramona (35) besloot om niet meer op een man te wachten om haar kinderwens te laten vervullen, wisten we dat we als familie af en toe zouden bijspringen. In de 32e week van haar zwangerschap ontdekten de artsen tijdens een echo een onbekend gezwel in haar buik. Wat er toen gebeurde, daar hadden we ons geen van allen op kunnen voorbereiden.”
Een tumor zo groot als een baby
Rachella (30) is de jongste van 4 zussen. Haar zwangere zus Ramona kreeg afgelopen najaar de schrik van haar leven. “Tijdens een controle echo bij 32 weken ontdekten de artsen een gezwel in haar buik. 3 weken later, in de 35e week van haar zwangerschap, werd ze geopereerd en de baby gehaald. Er kwam een gezonde dochter van 2,2 kilo met een keizersnede ter wereld. En er werd een gezwel van 2,5 kilo uit haar buik gehaald. Het leek dus alsof er niet 1, maar 2 baby’s in haar buik zaten!”
“Ze onderzochten het gezwel. En een week na de bevalling kwam de uitslag. Ramona had een zeer zeldzame vorm van eierstokkanker. Zo zeldzaam, dat haar artsen overlegden met oncologen in heel Nederland en zelfs de Amerikaanse richtlijnen erop na sloegen. Tijdens de operatie was de tumor verwijderd. Toch kreeg ze 6 chemokuren om de mogelijk overgebleven kankercellen te bestrijden.”
“Mijn moeder en een andere zus namen zorgverlof van hun werk. Samen met mijn vader hebben zij de eerste weken mijn zus veel ondersteund in de zorg voor de baby. Ik wilde mijn zus ook zo graag helpen. Maar ik kreeg het niet geregeld op mijn werk. Opeens zaten we met de hele familie in een enorme rollercoaster. Een kleinkind en nichtje erbij en mijn zus in de medische molen.”
Brok in m’n keel
Begin april rende Rachella haar eerste wedstrijd. “Ik ben altijd wel sportief bezig. Voornamelijk met bootcampen. Mijn schoonmoeder wees me op een hardloopwedstrijd in Beek voor KiKa. Daar rende ik 5 kilometer. Dat was voor mij al een hele uitdaging. Ik besloot me in te schrijven voor Maastrichts Mooiste. Deze 10 kilometer geef ik extra betekenis, omdat ik me laat ik sponsoren voor KWF.”
“Tijdens het hardlopen heb ik tijd om het leven te overdenken. Het helpt me om de ziekte van mijn zus een plekje te geven. Ik krijg nu al vaak een brok in mijn keel als ik aan het trainen ben. Maar die ontlading bewaar ik voor het moment dat ik over de finish kom op 12 juni.”
Onmacht omzetten in kracht
“Ik voel me nog steeds erg machteloos als ik zie hoe mijn zus geraakt is door kanker. Fysiek is ze sterk. De behandelingen zitten erop en hebben hopelijk gewerkt, dus nu komt het stukje verwerken. Ze is ook haar mooie lange haar verloren door de chemo. Dat is erg confronterend. Ze heeft afgelopen week een foto van zichzelf op Facebook geplaatst met haar nieuwe korte coupe. Dat vind ik zo moedig! Om haar te steunen ga ik mijn lange vlecht ook laten afknippen. Die doneer ik aan een stichting die daar pruiken van maakt.
Hiermee, en door die 10 kilometer in Maastricht te rennen, zet ik mijn onmacht om in kracht. En draag ik op mijn manier een steentje bij. Want het geld dat ik ophaal gaat naar baanbrekend kankeronderzoek. Iets waar we in de toekomst allemaal baat bij kunnen hebben. Net als mijn zus.”
