Eline Bosschaert

Mijn eigen voornaamste reden heeft te maken met migraine. Ik heb al sinds kinds af aan migraine. Ondertussen heb ik al preventieve medicatie en sterkere pijnstilling om ermee om te gaan, maar het is niet voldoende. Om de aanvallen te verminderen in frequentie en intensiteit werd door de neuroverpleegkundige een paar jaar geleden aangeraden om wat actiever te worden en wat meer te wandelen. Maar wie mij kent, weet ook dat ik een hekel heb aan wandelen. Ik wordt er meestal chagrijnig van in plaats van vrolijker. Maar ik houd van hardlopen. In het verleden heb ik ook veel op en af hard gelopen. Eind december 2024 was erin mij opgekomen om te hardlopen zonder echt een reden te hebben. En zolang ik consistent blijf met het hardlopen, blijven mijn aanvallen ook minder. 

Daarnaast zorgt het hardlopen er ook voor dat ik beter eet en automatisch een gezondere levensstijl erop na houdt. Ondertussen is hardlopen meer geworden dan een manier om migraine te verminderen of om levensstijl te verbeteren. Ik volg nu geen programma, maar ik kies een route en bepaal het doel in intervallen en/of afstand dat ik wil behouden. Ik luister naar mijn lichaam om te zien hoeveel tijd ik nodig heb om te herstellen tussen intervallen, hoe lang en hoever ik nog kan. En in de tussentijd geniet ik van de route waar ik loop. Hardlopen is daardoor een craving geworden, iets waar ik naar uit kijk. En als ik door migraine niet kan hardlopen, tel ik de dagen af dat ik weer mag en kan, want er is niks mooiers dan door nieuwe gebieden lopen en mezelf te pushen om verder te gaan dan dat ik voor mogelijk had gehouden.