Edoardo Villavicencio

Gioia - onze vreugde in een moeilijke tijd

Gioia – Onze Vreugde in een Moeilijke Tijd

September 2024. Een maand die voor altijd in ons geheugen gegrift staat. Terwijl wij als kersverse ouders vol liefde en verwondering naar onze pasgeboren dochter Gioia keken, kregen we een onwerkelijk bericht: mijn moeder had uitgezaaide borstkanker. De diagnose was meedogenloos — ongeneeslijk, zeiden de artsen, met nog maar één procent kans op herstel.

Wat volgde waren twee maanden van onderzoeken, scans en onmenselijke onzekerheid. Terwijl we probeerden te genieten van het jonge ouderschap, voerden we een innerlijke strijd. Elke dag voelden we de kracht van het leven in onze armen, terwijl we tegelijkertijd geconfronteerd werden met de angst om het te verliezen.

En toen kwam het ongelooflijke nieuws: het bleek tóch niet uitgezaaid. De kanker was agressief, maar behandelbaar. Mijn moeder startte vrijwel direct met chemotherapie, gevolgd door een zware operatie. De behandelingen waren slopend, maar ze heeft gevochten — en ze is er nog. Nu is ze aan het herstellen. Stap voor stap pakt ze haar leven weer op, en doet dat met een bewonderenswaardige kracht en veerkracht.

Te midden van die donkere tijd was daar Gioia. Haar naam betekent “vreugde” in het Italiaans — en dat is precies wat ze bracht. Ze gaf ons licht toen alles donker voelde. Hoop toen de toekomst wankelde. En het mooiste van alles? Gioia heeft nu een oma. Een oma die er nog is. Een oma die leeft. En niet alleen dat: we hebben inmiddels ook een zoontje mogen verwelkomen, onze kleine Paolo.

Paolo is vernoemd naar de broer van mijn moeder — een bijzondere man die helaas op 33-jarige leeftijd is overleden aan kanker. Het feit dat we onze zoon aan mijn moeder hebben kunnen voorstellen, dat zij hem in haar armen heeft kunnen houden, voelt als een klein wonder. Ze is nu een liefdevolle, betrokken en geweldige oma voor onze kinderen. Iets waarvan we vreesden dat het hen misschien ontnomen zou worden.

Deze hele periode heeft ons als gezin diep geraakt en veranderd. En daarom willen mijn vrouw en ik iets terugdoen. Iets betekenen voor anderen die nu door zo’n zelfde storm gaan.

Op zondag 12 oktober lopen wij samen de halve marathon van Eindhoven. Niet alleen voor onszelf, maar om geld op te halen voor kankeronderzoek. Voor meer hoop. Voor meer kansen. Voor verhalen die, tegen alle verwachtingen in, toch goed aflopen.

Voor meer tijd. Voor meer Gioia.

Voor meer Paolo.

Voor meer leven.

Help jij ons mee? Iedere bijdrage – groot of klein – maakt verschil.

Laten we samen lopen. Tegen kanker. Voor het leven.