'Waarom doe ik dit?'
Tuesday 22nd Jul
'Waarom doe ik dit?' Je ziet het me denken terwijl we het Rijksmuseum achter ons laten. Het was oktober 2015 en ik had zojuist de opleiding tot officier der mariniers afgerond. Het spektakel van de 1 jaar durende praktische opleiding had plaatsgemaakt voor taaie theorie in de schoolbanken van het Koninklijk Instituut voor de Marine. Er was maar 1 appje van mijn goede vriend Tim nodig om me te committeren aan een nieuw avontuur, en een paar weken later vlogen we over de start van wat mijn tweede, en tot op heden laatste, hele marathon zou zijn.
Tim is een talentvol loper, dus al snel stond ik er alleen voor. 3 uur, 28 minuten en 46 seconden lang heb ik erover kunnen nadenken: waarom doe ik dit? Vond ik rennen echt zo leuk? Nee, en zeker niet in deze drukte. Had ik iets te bewijzen? Zo ja, wat bewees dit dan? Waarom doen al die andere mensen dit? Hebben zij er misschien beter over nagedacht? Dient het voor hen wel een hoger doel? Tussen de nevel van ammoniak en het geroffel van honderden schoenen op het asfalt kwam ik het antwoord helaas niet te weten.
In de negen jaar daarna heb ik me er niet meer toe kunnen zetten, een (hele) marathon. Niet omdat ik het niet wilde, maar omdat ik gewoon niet zo goed wist waarom ik het zou doen. Voor mij ontbrak er een onderliggend doel. Maar dit jaar heb ik een doel gevonden. Een reden om te lopen. Ik loop tegen kanker.
Waar ik tien jaar geleden nog amper met de ziekte in aanraking kwam, lijkt het tegenwoordig meer regel dan uitzondering dat iemand ermee te maken heeft (gehad). Naaste familie, moeders en vaders van vrienden; voor een hele generatie lijkt het haast bij de leeftijd te horen. Maar ook vrienden en collega's die soms jonger zijn dan ik worden door kanker geveld.
Een aantal jaar geleden las ik 'The Emperor of All Maladies' van Siddhartha Mukherjee, een "biografie" van kanker. Het verbaasde me hoe lang er enerzijds al wordt gestreden tegen deze allesvernietigende ziekte, maar ook hoe radicaal de behandelingen door de jaren heen zijn veranderd ten goede van de patient. Met ieder onderzoek en met iedere investering wordt de kans op overleven net wat groter, de behandeling net wat humaner, het leed net wat kleiner. Iedere euro die daaraan toe kan worden gevoegd is wat mij betreft goed besteed.
Mijn doel is dan ook om met mijn deelname aan #Rentegenkanker een streefbedrag van €2500 op te halen. Dat is 100*€25, of 1000*€2.50. Alle beetjes helpen. De eerste €250 komt in ieder geval met liefde uit eigen zak.
Nog maar 90 tot 900 donateurs te gaan dus. Doe je mee?