Halve marathon met jou in mijn hart

van Iris Word lid van mijn team

Ik kom in actie tegen kanker

Wij komen in actie om geld op te halen voor kankeronderzoek. De ziekte de wereld uit, dat zou mooi zijn, maar heel eerlijk; daar geloof ik niet zo in. Wel heb ik gezien dat de palliatieve zorg van enorm toegevoegde waarde is. 

Graag lopen we met dit team een rondje met Jacinta mee in ons hart! Sponsor je ons; of ren je ook mee en vormen we een nog groter team?! 

Namens team ‘met jou in mijn hart’ en KWF: dankjewel!

Mijn badges

Actiepagina gemaakt

Donateurs bedankt

€500 euro opgehaald: t-shirt verdiend

Foto's toegevoegd

E-mails verstuurd

Aan eigen actie gedoneerd

Streefbedrag gehaald

Streefbedrag verhoogd

Top fondsenwerver

Gedeeld op social media

Eerste 5 donaties ontvangen

Mijn updates

Singellloop

Friday 11th Apr
Wennen aan de drukte! Ik weet niet hoeveel mensen er vanavond een rondje singels liepen…… wat een sfeertje en gezelligheid. Als KWF ANWB setje ging ik samen met Rutger naar molen de Valk. Bij toeval stroomden we als een van de eersten het startvak in. Altijd een goed recept voor een te enthousiast en te snelle start en ook nog iedereen voor je willen inhalen. Rutger was nóg snelller! Drie gele shirts liepen stabiel snel en ik besloot hier bij aan te haken. Met een strakke pace, die vele malen lager lag dan mijn gebruikelijke, besloot ik vast te bijten. Rondje singels is te overzien. Gewoon maar zien waar dit heen gaat! De 2 dames en 1 heer in geel shirt van ‘Hardlopen met Han’ gingen steady en lieten bij tijd en wijle weten op hoeveel kilometer we zaten. Onderweg probeerde ik vooral te genieten van de route, slierten mensen langs de kant, veel bekenden, onverwacht. Deze mensen geven vleugels! Toch voelde ik de hartslag omhoog gaan, schuim op de lippen en af en toe een extra hap naar lucht om door te gaan in dit tempo. Bij de finish bleek, echt te gek, zo snel was ik niet eerder gegaan op deze afstand! Lekker zeg; 5,20 per kilometer. Rutger stond me op te wachten. Snel sloot ik aan om uit te kijken naar bekende lopers én Emily. Onze ‘kleine’ meid liep met school en vriendinnen. Super trots op deze sportieveling die het toch maar mooi volmaakte! Ene Armin, zo een Leidenaar, wilde wel even met me op de foto. Super leuk voor de promo natuurlijk. Voor hem of voor mij, dat laat ik in het midden…… Aan iedereen langs de kant, aan alle sponsoren tot nu toe én in de toekomst; dank voor de aanmoediging, steun en vertrouwen. Ik heb na vanavond steeds meer vertrouwen dat ik de halve ga volbrengen in een mooie tijd. Met nog een maandje te gaan is elke euro welkom om mij te blijven motiveren om mijn doel te halen. Leids liefs!

Proefloopje

Monday 24th Mar
De kilometers vliegen voorbij. Wekelijks braaf 3x trainen. Tempo wisselingen, hartslagloopjes, social runs, lange duurloopjes. De loopconditie is steeds een beetje beter! Nu het mooier weer aan het worden is, is het makkelijker om te gaan dan in de kou en grauwe natheid. De dagen worden langer, dus ook later op de dag is het fijn om zonder lampjes op pad te gaan. Vandaag heb ik 2 start bewijzen gehaald bij de bakker, eentje voor mezelf en eentje voor Rutger. Emily loopt ook mee met school. Alvast even een rondje hobbelen. Wennen aan de drukte op het parcours in het altijd mooie Leiden. 11 april in de singelloop. Wil je ook zo een mooi startnummer en wil je meelopen; laat het maar weten. Hier bij de lokale bakker mag je je eigen nummer uitkiezen. Dat is toch leuk 3443 en 3434. Maakt het anwb setje compleet. Nu maar hopen dat de shirts op tijd komen!

Alternatieve training

Wednesday 12th Mar
Afgelopen voorjaarsvakantie was het zo ver! Mijn droomreis werd werkelijkheid. De adviezen van Jacinta heb ik in mijn oren geknoopt. “Geniet nu!” “Maak herinneringen “ Jacinta heeft geweten dat we deze reis zouden gaan maken, want ondanks dat je in het nu leeft, sommige dingen moet je wel vooruit plannen. Deze reis stond al lang op de planning en de plannen heb ik nog met haar kunnen delen. Deze reis stond al lang op mijn verlanglijstje en blij als een kind pakte ik mijn spullen. Ook mijn hardloop spullen gingen in de koffer. Want ja dat trainingsschema moet wel netjes afgelopen worden…… Eenmaal in Finland bleek toch dat dat wat ambitieus was en misschien zelfs wel onverstandig en blessuregevoelig. Hardlopen op een glibberige ondergrond. Gelukkig hebben de Finnen prachtig alternatieven. Crosscountry skiën en loipes tot aan Spitsbergen en weer terug. Wat een feest! De eerste dag huurden we alle vier latten, schoenen en stokken. Als 4 Pipi’s stapten we onwennig op de latten. We hadden het nog nooit gedaan, maar dachten dat we het wel zouden kunnen! Gewoon een beetje glijden, naar voor toe schoppen en achterin je hiel lichten. Zie je iemand voorbij scheuren waarbij het er makkelijk uitziet; copy paste en probeer het na te doen. Dat bleek redelijk succesvol. Ongetraind deden we een rondje van bijna 10 kilometer! Dwars over besneeuwde vlaktes en door prachtige bossen. Jacinta is deze vakantie gevoelsmatig dicht bij me geweest. Van Marcel en de meiden mocht ik haar skijas en broek lenen. Zo was haar warmte ook in het mooie maar koude Finland voelbaar, uit dat soort gedachten haal ik nog dagelijks troost. Graag had ik de verhalen van deze vakantie met haar gedeeld. De rest van de week zijn we nog 1.x met z’n vieren eropuit gegaan op de latten. Rutger en ik zijn bijna alle dagen een rondje gegaan. We hebben zelfs de zwarte, steile loipes ontdekt en ja, ik ben toen uit de bocht gevlogen en naast de baan ondersteboven in de diepe, maar gelukkig, zachte sneeuw beland. In 1 week tijd hebben we 58 kilometer op de latten afgelegd! Niet slecht voor beginners. En gelukkig bleek bij terugkomst dat de hardloop conditie er ook nog was. Nu weer terug in het gareel, met prachtige herinneringen op zak, ga ik weer vol enthousiasme verder met trainen. Maar nu in de polder met een voorzichtig lente zonnetje.

Wereldkankerdag

Tuesday 4th Feb
4 februari is Wereldkankerdag. Eén dag voor een ziekte die zoveel behelst. In elk orgaan kan deze ziekte ontstaan. En als de ziekte toeslaat heeft het zoveel impact. Ken jij iemand die nog nooit te maken heeft gehad met deze ziekte?? Ik helaas niet. Want kanker treft iedereen. Kanker heb je nooit alleen. Als hulpverlener ben ik blij als ik de ziekte weg kan opereren, dat lukt in sommige gevallen, maar soms is er meer nodig dan alleen het ‘mes’. Het is me inmiddels wel duidelijk geworden wat voor een impact de ziekte op jezelf kan hebben, ook al heb je de ziekte niet zelf. De onzekerheid, de pijn en het verdriet, maar vreemd genoeg ook positiever dingen zoals toenadering en liefde. De positieve dingen die ik de laatste jaren heb geleerd van deze ziekte probeer ik vast te houden en om te zetten in nog meer positiviteit. Het leven is te kort om bij de pakken neer te gaan zitten. Steek je vanavond ook een lichtje aan voor iedereen die te maken heeft of heeft gehad met kanker?

2025 happy houten slangenjaar!

Thursday 30th Jan
Gister was het Chinees nieuwjaar, de badge van Garmin deed me er aan herinneren. Op feestdagen verdien je een virtuele badge bij het uploaden van een activiteit. Samen met Marcel had ik een rondje door de Weipoort gerend, intervallen. Speurend langs de slootkanten tijdens het rennen werden we opgevrolijkt door het mooie blauwe vogeltje. Al een tijdje had is het diertje niet meer gespot, maar juist nu, tijdens het lopen samen met Marcel was ze er weer. Prik mij maar lek, maar ik ben iedere keer dolblij als dit diertje een teken geeft. Vandaag was het natuurlijk om ons een mooi nieuwjaar te wensen, want Jacinta hield het altijd bij wanneer het Chinees nieuwjaar was. Dit jaar is het jaar van de slang, de houten slang. Hout staat voor groei, expansie en vernieuwing, net als een boom die gestaag naar de hemel reikt en diep geworteld blijft in de aarde. In de context van de slang betekent dit dat 2025 een jaar van transformatie is, waarin individuen en samenlevingen worden aangemoedigd om te evolueren, innoveren en nieuwe richtingen te zoeken. Het is een ideale tijd voor zelfverbetering, educatie en het stellen van langetermijndoelen. Nou, dat komt mooi uit; want die halve marathon waar we voor trainen is een mooi langetermijndoel! In tegenstelling tot rigide elementen zoals Metaal of Aarde, heeft Hout een flexibele maar veerkrachtige aard. De Slang, die al bekend staat om zijn vermogen om strategieën te bedenken en zich aan te passen, zal profiteren van deze invloed, waardoor het een geweldig jaar is om verandering te navigeren met wijsheid en vooruitziende blik. Uitdagingen die zich voordoen, kunnen worden aangegaan met creativiteit, geduld en probleemoplossende vaardigheden, in plaats van met krachtige weerstand. In tegenstelling tot Vuur, dat fel maar snel brandt, groeit Hout gestaag en methodisch. De invloed van Yin-Wood moedigt doordachte besluitvorming, volharding en zorgvuldige planning aan in plaats van impulsieve acties. Dit maakt 2025 een uitstekend jaar om de basis te leggen voor toekomstig succes, of het nu gaat om carrière, relaties of persoonlijke groei. Hoe de energie van hout in 2025 te benutten Om het meeste uit de Yin-Wood Slang-energie te halen, concentreer je je op: Persoonlijke ontwikkeling: Leer nieuwe vaardigheden, verfijn uw expertise of volg een opleiding. Strategische planning: Stel doelen voor de lange termijn en werk er gestaag naartoe. Flexibiliteit: Sta open voor verandering en pas uw plannen indien nodig aan. Creativity: Deelnemen aan artistieke of intellectuele projecten. Geduld: Vertrouw op het proces en overhaast geen resultaten. De Wood Snake brengt een unieke mix van intelligentie, strategie en aanpassingsvermogen met zich mee. Daarmee wordt 2025 een jaar van zorgvuldige groei, transformatie en kansen voor degenen die bereid zijn verandering met wijsheid te omarmen. Deze wijze tekst, die ik brutaal van het web heb gepikt, neem ik ter harte. Het jaar van de sluwe meebuigende houten slang lijkt mij een uitstekend jaar om te gaan voor een halve marathon met een mooi team. Iedereen is geduldig en consistent aan het trainen. Allemaal op zijn/haar eigen tempo. Het is hartverwarmend om dat te zien. Op naar 11 mei!!! Ik wens je een mooi slangenjaar toe!

6 januari

Tuesday 7th Jan
Gister was het ‘drie koningen’ de verjaardag van Jacinta. Vorig jaar vierden we feest, Jacinta werd 50! Een mijlpaal, helaas was het de laatste verjaardag die we samen konden vieren. Het is dan gek opstaan, normaal ben je blij wanneer er iemand jarig is. Nu is de leegte nadrukkelijk aanwezig, eigenlijk zoals elke dag, maar nu nog een beetje meer. De dag begint als alle andere dagen, opstarten en de kinderen op weg helpen om naar school te gaan. Ik ben vrij en heb tijd, ik besluit mezelf de tijd te geven om vanochtend uitgebreid stil te staan bij Jacinta. Vlak voordat Emily naar school moet krijg ik een reanimatie-oproep binnen op mijn telefoon. Tja, daar voor opgegeven betekent; gaan. Snel uit de pyjama, kleren aan, Emily een kus en AED aan de overkant uit de kast trekken. Eenmaal bij het adres is er nog geen sirene hoorbaar….. Dat is me nog nooit gebeurd, er staat een voordeur open. Ik vraag aan een paniekerige vrouw waar ik naar toe moet. Gelukkig is er al iemand anders gestart met reanimeren. De AED is snel aangesloten. Samen met een andere burgerhulpverlener reanimeren we een voor ons onbekende man. Kort na binnenkomst is er al snel ambulance personeel, politie en brandweer aanwezig. Ik maak plaats. De man blijkt vandaag jarig te zijn. Ik hoop dat dit niet zijn laatste verjaardag was, hopelijk heeft het HartslagNu netwerk hieraan kunnen bijdragen. Eenmaal thuis is het stil. Ruimte om stil te staan bij Jacinta, de gebeurtenis van eerder deze ochtend verdwijnt naar de achtergrond. Ik besluit om te lopen, wind in mijn gezicht en muziek van Jacinta in mijn oren. Lopend met haar playlist speelt alles nog eens af in mijn hoofd, de verjaardagen thuis, de partijtjes, die later plaats maakten voor feestjes. Het grote feest vorig jaar. De periode van het ziek-zijn en weten dat het leven eindig is. Hoé vier je dat dan nu? Want dat is wat er op de planning staat vanavond. Miss Montréal komt door mijn tranen heen met het antwoord; ‘proost op de liefde waarin ik geloof’. En dan; een verjaardag zonder cadeaus? In de polder zit een boerderij waar je hartjeskaas kunt kopen, mooi symbolisch voor de liefde. Terwijl ik dit bedenk piept er een schelle vogel dwars door Dany Vera heen. Onmiskenbaar; een ijsvogel, het beestje vliegt me tegemoet. In draai snel om en loop erachteraan in de hoop nog een glimp te vangen. Het beestje is te snel, maar wat een teken! De rest van mijn wandeling draag ik 2 kilo kaas mee. De zon breekt nu en dan door, alsof het past in de muziek. S`avonds staat er een draaitafel vol met de lekkerste gerechten en proosten we op Jacinta, die we allemaal zo missen. Op deze dagen is ze door het grote gemis nóg meer aanwezig. Dat is fijn en pijnlijk gelijktijdig. Ik had graag 51 kaarsjes voor haar aangestoken.

Mistig

Friday 27th Dec
De kerst is voorbij. Dagen waarin je volgens de reclames niet alleen hoort te zijn, iedereen is blij en gelukkig. Zit warm bij elkaar zoals het hoort. Het was bij ons ook fijn én warm en samen, maar het gemis is er zoals altijd, ook op deze dagen. Sommige mensen verwachten dat het op deze dagen extra is, het gemis, ik ervaar dat niet zo. Het maakt niet zoveel uit. Ik mis Jacinta op alle dagen nu ze er nooit meer bij kan zijn. Vandaag, de dag na kerst, een mooie dag om te trainen. Alleen, muziek in mijn oren, rondje in het altijd mooie Kalenberg. Vandaag, lekker mistig, de horizon vaag en daardoor een tikkie gedesoriënteerd, alsof er een zachte deken over je valt, wattig, voel bijna dissociatief. Vandaag ging het lopen lekker, makkelijk op de beat van uptempo eighties muziek. Vandaag ook weer het besef. Jacinta komt niet even kletsen, lachen of helpen bij het opeten van de restjes van het diner van gister. Vandaag ben ik weer even verdrietig, maar ga ik ook weer dapper verder., met jou in mijn hart 🩵

Power to the puzzle

Monday 25th Nov
Een paar jaar geleden begon het als grap. Meedoen met een groepje aan het NK puzzelen. In een grote zaal, samen met echte puzzelfanaten, elk team aan een tafel met een nog dichte puzzel, ingepakt, zodat niemand wist welke puzzel er gelegd ging worden. Voor aanvang zingt de hele zaal uit volle borst traditioneel het volkslied. De klok telt af naar nul én start met puzzelen. Een Jan van Haasteren van 1000 stukjes. De eerst keer eindigde we achterin het veld, maar elk jaar werden we sneller. Bij een lokale puzzel competitie werden we als team, samen met Jacinta, zelfs 2e en elke wedstrijd hadden we weer een PR. Ook voor komend jaar heeft Jacinta ons ingeschreven. Twee teams zelfs; power to the puzzle 1 en 2. Gisteravond had ik net een puzzel in mijn handen toen Nicole appte over het aanstaande toernooi. Het zal dan ook wel geen toeval zijn dat op deze puzzel een vlucht ijsvogels te zien is. 18 januari gaan we met 2 teams proberen om een mooie tijd te behalen. Of we ooit de finale bereiken?? Jacinta zou het geweldig hebben gevonden, maar ik verzekerde haar dat ze dat op haar buik kon schrijven, tenzij ze ons op afstand zou helpen. Met alle seintjes die ik her en der denk te ontvangen ga ik toch maar oefenen. Krijg het nog druk; lopen en puzzelen. De kop is eraf!

Lieve woorden

Sunday 17th Nov
Het is nu een ruime maand. De afgelopen weken zijn er zo veel appjes, berichten, e-mails, bloemen, attenties, brieven en kaarten gekomen. Allemaal met lieve woorden. Nu een ruime maand verder lees ik ze nog eens door. De liefde is voelbaar. De woorden raken me weer, tranen, ze waren er even niet, komen weer. Elke traan is een glinstering van een mooie herinnering. Zo is het maar net. De kaarten ruim ik op, netjes op een plek om later nog eens op terug te kunnen lezen.

Een maand….

Thursday 14th Nov
Iemand van lang geleden deelde een uitspraak; Time moves in a weird way when you have lost a loved one. Too fast, too slow, too much, not enough. Dat is de strekking van de afgelopen maand. Soms lijkt de tijd voorbij te vliegen en maak je wat leuks mee; even bellen? O, nee. Dat gaat niet. De pijn en het gemis zijn pijnlijk voelbaar, zal het minder worden? De tranen, de herinneringen, de nieuwe dingen die je meemaakt. Zelfs de aangekondigde sinterklaastijd met het Sinterklaas journaal doet wat met me. Merel ipv Dieuwertje. Veranderingen, normaal ben ik er niet vies van. Nu zou ik het liefst willen dat de wereld niet zo hard zou gaan, even terug in de tijd graag. Konden we soms maar heel even terug in de tijd. Het gaat niet, helaas. We gaan verder, zonder Jacint, maar met elkaar. Het team ‘met jou in mijn hart’ is aan het groeien! Hoe gaaf is dat?! Nicole heeft zich spontaan aangemeld. Pieter had weinig overredingskracht nodig om aan te sluiten. Ik weet dat er nog meer kandidaten in de pijplijn zitten. Dus blijf de ontwikkelingen hier volgen. De tijd gaat verder en het team ook!

Nieuw teamlid!!

Monday 11th Nov
27 jaar geleden kwam ik hem tegen. Slapend in de college banken, hard roeiend op de vereniging waar ik in mijn eerste studiejaar lid werd en uitdagend op het eerste jaars weekend van de studie geneeskunde. Inmiddels zijn we 18 jaar getrouwd, Jacinta was 18 jaar geleden mijn getuige op de officiële gelegenheid. Rutger is al jaren mijn steun en toeverlaat, zoals afgesproken 18 jaar geleden; in goede en in slechte tijden. Dat heeft hij waargemaakt, en daar ben ik elke dag weer bijzonder blij mee. Ik hoop dat we samen met onze 2 kinderen nog vele jaren samen verder mogen genieten van elkaar. Als fervent fietser heeft hij mij kilometers uit de wind gehouden op de lange tochten die we eerder aflegde voor het KWF. Ook nu stapt hij aan boord om een ronde te lopen voor het KWF. Aan boord is hij! Gister de eerste loop training en natuurlijk al veel sneller dan ik na weken loop. Het is geen wedstrijd, de kilometers tellen. Ik heb er zin in om met dit uitbreidende team toe te werken naar de halve marathon van Leiden.

Delen

Sunday 10th Nov
Vrijdag mocht ik kennis delen. Elk jaar maak ik deel uit van een team om onderwijs te geven aan fysiotherapeuten bij het NPI. Super leuk om te doen. Vreemd genoeg, of misschien wel niet, was dit ook weer zo een moment dat ik Jacinta miste. Op weg naar huis belde ik haar, ze was geïnteresseerd in hoe het was geweest. Ze was het er vurig mee een dat meer aandacht voor dit onderwerp nodig was. Zo bracht ze mij in contact met vrouwen uit haar netwerk en stond ik zo eens uitleg aan hen te geven over dit onder werp in de bollenstreek. Niet wetende dat ik een aantal van deze vrouwen later weer zou treffen op haar afscheid. Als een ontsnappingspoging ging ik na de voordracht het bos in. Een langzame duurloop. Het werden ruim 13 kilometers, het ging vrij gemakkelijk. Onderweg even contact met Marcel. Eenmaal in de auto realiseer ik me dat het goed is om dit soort momenten van gemis en rouw te delen. Ik belde vertrouwd mijn ouders. Zij missen Jacinta ook. Het is fijn om over haar te praten, herinneringen te delen. Eenmaal thuis nog eens contact met Marcel. Hij maakt het makkelijk om contact te houden met de meiden, een appgroep is een feit. Ik merk dat ik het delen van rouw en verdriet moeilijk vind. De momenten waarop je het niet verwacht kan het er zomaar zijn. Het delen van deze website is er ook zo een, lastig om te delen, het maakt het definitief. Toch denk ik dat het goed is om te delen, de socials op. Ik zal hier trainingen delen, rouw delen, ervaringen delen. De opbrengst draagt hopelijk een steentje bij aan onderzoek naar palliatieve zorg. Hopelijk helpt het mijzelf om het verlies van mijn zus een plek te geven en een weg te vinden met haar in mijn hart.

Eerste team training

Wednesday 6th Nov
Kanker heb je nooit alleen. Dat is een veel gebezigde uitspraak van het KWF. Heel erg waar. De steun die Jacinta heeft mogen ontvangen toen zij ziek was is grenzenloos geweest. Wat een warme mensen waren er om haar en haar gezin heen. Rouwen hoe doe je dat dan? Nou niet alleen. Ik ben blij dat Marcel, levenspartner en liefde van Jacinta’ s leven er is om over haar te praten. Het is fijn om juist met hem het over Jacinta te hebben, hij kende haar als geen ander. Het plan om een halve te gaan lopen met Jacinta in het hart werd heel positief ontvangen. Een gezamenlijk doel. Marcel is zonder twijfel in het team gestapt! En het team gaat vast nog groeien! Ik weet er al een paar. ….. Vandaag de eerste training in Oude Wetering gedaan. Op naar veel mooie kilometers!

De beste leermeesters door Tim Hofman

Friday 25th Oct
Toevallig kwam ik deze blog vandaag tegen. Waarheid als een koe en spijker op de kop. Het zijn niet de grootse dingen die je leven mooi en vol maken. Het hier en nu, warm en samen genieten. Daar gaat het om. Deze levensles zo mee mogen krijgen is een verrijking. 

Lees het hier in onderstaande link. 

https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/artikelen/de-beste-leermeesters?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR3T2GTPBCOxupqDE9hD4WBy5Ehqsk-La2U2iJYStJBtBt0CDrcmq2ur3E0_aem_ClY7pzDmFSqqMl7G5j7C7w

Verhuisbloemen

Thursday 24th Oct
Recent ben ik verhuisd. Ik ben verhuisd naar een fijne plek. Het grootste cadeau is dat mijn zus op de dag van de sleuteloverdracht gelijk op de stoep stond. Een rondleiding beneden in rolstoel en een bakkie thee op het terras. Wat fijn dat je weet waar we wonen. Een dag na de ‘verhuizing’ van Jacinta, want zo grapte ze er wel eens over, stond bij ons de verhuiswagen op de stoep. Bizarre samenloop. Van veel lieve vrienden en collega’s kregen we een stroom van liefdevolle boeketten, stukjes en kaarten. Voor de verhuizing en uit medeleven. Wat een hoop lieve mensen, wat een steun en wat een liefde.

IJsvogeltje

Wednesday 23rd Oct
De dag nadat Jacinta overleed zat er een ijsvogeltje in mijn tuin. Ik vind er troost in om te voelen dat het een teken is. Een teken van Jacinta. Vandaag, een dag nadat we Jacinta hebben losgelaten in liefde, krijg ik weer een bezoek van dit blauwe vogeltje. Mijn ouders, ook Jacinta’s ouders dus, zijn er bij. De vogel blijft lang bij de vijver zitten en pronkt op een takje van een boom. Kom maar veel en vaak langs. Het voelt goed zo.

Shining Star!

Monday 21st Oct

Voor jou

Sunday 20th Oct
Met de playlist in mijn oren die jij hebt gemaakt liep ik met tranen over mijn wangen door de polder. Ik voel je nabijheid. Every step you make; I’ll be watching you. 
De tekst komt binnen en het voelt zo fijn om op deze nieuwe manier bij je te zijn. Ik ga heel veel stappen maken. Samen met jou in mijn hart. 
Het voornemen om een halve te gaan lopen was er al, maar dit combineren voelt goed.  En als het goed voelt, dan gewoon doen. 
Vannacht toen ik niet kon slapen heb ik me ingeschreven. 11 mei it is.; de halve van Leiden. Het doel; stappen maken in aanloop, huilen, maar vooral geniet en lachen met jou in mijn hart én geld binnen halen voor onderzoek in het segment van de palliatieve zorg. Want die zorg is zó waardevol. 

Mijn donateurs

36.75

Ruth

18 ijsvogels voor jou. 😘

25

Kirsten

15.4

Cindy

100.4

Roy Oude Weernink

😔😘😘😘

15.4

Andre Van Leeuwen

Zet m Iris, mooi doel en mooi dat je dit doet!!

25.4

Selma

Succes Ier en Marcel! X

50

Kristien B

Go Iris!!

15.4

Cor-en-lenie

Heel veel succes Iris en Marcel!!

25.4

Arjan Hanemaayer

10.4

Christine Seckel

Go go Iris. Ren voor Jacinta, haar familie, jouw familie en voor jouwzelf…. X c

21.4

Vera Bruijnes

Veel succes lieve Iris! Jij kan dit!

50.4

Carien

25.4

Ilse Vriesde

Succes kanjer! Xx

25.4

Nanien Wijnands

50.4

Valerie Pans

Wat een mooi initiatief lieve Iris! Veel sterkte met het verlies van je dierbare zus. Ze zal zo trots op je geweest zijn! Veel liefs x

15.4

Elly Jans

Iris heel heel veel succes met lopen!!! Dat gaat je lukken zeker met de gedachte aan je zus 😘

100

Dora En Erwin

Zet ‘m op Iris & team!

25

Yousra

Lieve Iris, Zet ‘m op voor je lieve zus! X Yous

15.4

Marin Lambrigger-caminada

Top dat je dit doet!

10.4

Milou

Heeel stoer, mooi en wellicht vliegt de ijsvogel ergens langs het parcours?..

15.4

M Drenth

15.4

Joke Linzey

10.4

Marion

25.4

Anja Blijleven

Lieve Iris, echt super dat je dit doet. Je bent een Topper. Succes! XXX

25.4

Anoniem

25

Rachel Van Munster

Wat goed dat je je weer zo inzet. En mooi hoe je over het verlies van je zus schrijft. Ik weet zeker dat je het kan met je zus in je hart. Zet m op Iris

25.4

Sabine Hekkema

Dit gaat jou zeker weten lukken Iris! Zet ‘m op! Xxx

180.4

Anoniem

15.4

Miranda Onderwater

20.4

Chantal Van Der Zon

Top dat je dit gaat doen!

10.4

Karen Van Wijngaarden

Je bent een topper!

200.4

Dees

Geniet NU van het leven, je weet nooit hoe lang die is.

50.4

Sofie

Lieve Iris, heel veel succes met deze mooie actie! Wat schrijf je het mooi op. Veel sterkte en veel liefs

15.4

Jolanda Van Der Burg

50.4

Tieneke

Lieve Iris, je bent een kanjer! Heel veel succes toegewenst! 🦋🍀

50

Anoniem