Rij jij (figuurlijk) een stukje op mijn motor mee?

Hey hoi... leuk dat je mijn pagina bekijkt. Wil jij figuurlijk een kilometer toevoegen aan mijn basis rondje Nederland van 1002 kilometer op de motor? Weet je... ik zal even uitleggen wat er gaande is. Voor mij is dit de eerste zomer zonder enige vorm van therapie na de diagnose borstkanker. In december 2017 heb ik de diagnose borstkanker gekregen maar ik zal je niet vermoeien met alle details. Dat de oncoloog aangaf dat ze alle registers open zouden trekken zegt misschien genoeg. Om je een idee te geven is dit het basisrijtje van behandeling geweest; foto’s, echo, punctie, operatie, bestraling, chemo, immunotherapie, hartscan, hartmedicatie, anti-hormoon behandeling, hyperbare zuurstoftherapie, operatie om de eierstokken te verwijderen, lymfedrainage en o ja... dat is waar ik je hulp voor nodig heb. Want bij de immunotherapie ging het “mis”. Mijn 💖 kon deze behandeling niet aan. Dit goedje maakte zoveel schade aan mijn hart dat ik gelijk moest stoppen. Ook de behandeling met de anti-hormoonmedicatie gaf zoveel bijwerkingen dat het niet leefbaar was voor mij. Twee behandelingen die ik zo nodig had waren voor mij niet mogelijk. Toen was het spreekwoordelijk voor mij opnieuw... vallen... opstaan... kroontje eeeee helmpje rechtzetten... en weer verder gaan. Er is nog zoveel onderzoek nodig zodat elke behandeling voor iedereen zal slagen. Dus... ga je met mij mee? Laten we samen wat kilometers rijden😊
Mijn updates

Meneer de uil
Wednesday 24th JunWanneer ik mijn motor naast de dikke eik in Barneveld neerzet bedenk ik mij dat ik echt een extra “voetje” nodig heb voor mijn standaard. Zo één waarbij je hem in het zachte gras of grind neer kan zetten zonder dat de motor weg zakt😬 Vanmiddag in het bos heb ik daar een tak voor gebruikt. Toen ik de motor weer rechtop zette brak de tak doormidden... wat een geluk... de tak was toch niet zo stevig als dat hij eruit zag. Wat wel stevig is, dat is het matras wat in de tent ligt om de nacht door te komen. De temperatuur loopt gedurende deze week langzaam maar zeker op. Het blijkt een zwoele zomeravond te zijn en we worden tot laat in de avond, vanaf een paaltje, aangekeken door een steenuiltje. Als ik uiteindelijk dichterbij sluip voor een foto wordt hij gewaarschuwd door een mede uil en vliegt weg... jammer. Meneer de uil zal wel gedacht hebben... jij stoort mij, ik stoor jou... en begint om vier uur s’nachts luid te krijsen vlak naast de tent. Alsof hij wil zeggen... schiet op Roos nu is het nog koel en kan je die 1002 kilometer aantikken. Als ik gisteren had geweten wat ik s’avonds uitrekende (998 km) dan was ik bewust een blokje “verkeerd” gereden😉

Dierendag
Tuesday 23rd JunEen hazenslaapje in het begin van de avond... wat kan dat heerlijk zijn na een lange rit. Mijn ogen nog maar half open hoor ik een commotie buiten. Het blijkt dikke druppels te regenen en een aantal mensen zoeken al gillend een schuilplekje op🤣 Een paar seconden later komt het met bakken naar beneden. Het engelse zinnetje schiet door mijn hoofd... it’s raining cats and dogs en bedenk mij dat ik alwéér droog gereden heb vandaag...💃🏽 De hele nacht blijft het regenen en af en toe slaat “Thor” met zijn hamer. Alles wat vandaag valt, valt morgen niet😉 en zo ga ik inderdaad weer droog op pad. Dit was in de basisrit het laagste punt. Nu gaat de reis weer omhoog langs prachtige bospaadjes en ingevulde rotondes... niet één is leeg... een grote grijze beer kijkt mij aan als ik de bocht inzet. En moet opeens aan mijn pluchen hond denken die ik van mijn collega’s kreeg als troost na de operatie. Ze hebben nooit kunnen bedenken dat ik nog met die hond slaap. Wat kwam die goed van pas toen de wond onder mijn oksel zeer deed en ik op mijn zij mijn arm niet op mijn lichaam kon leggen. De grijze grijnzende hond met rooie tong er maar tussen gelegd om zo een drukpunt te vermijden. Nog altijd als de oedeem opspeelt en mijn arm op mijn borst zeer doet leg ik die hond ertussen. Ik dwaal af... kijk uit Roos weer een bochtje... als motorrijder zijn de rotondes altijd uitkijken maar ook leuke bochtjes om te nemen en met deze dieren erin helemaal. Het 1 na het andere dier kijkt mij na. Bij Beesel schiet ik toch even snel het fietspad op. Nu ik Thor al heb genoemd kan ik daar nog wel een mytisch wezen aan toevoegen. Wat een prachtig gezicht... kijk je even mee?

Elastiekje
Tuesday 16th JunWat een nacht... ik heb als een roosje geslapen in dit gehuurde bed😁Maar als ik de deur open naar buiten stap ik met mijn blote voeten op de natte grond. Het weer is mij opnieuw goed gezind... de regen viel s’nachts. Er staat een heerlijk gevulde ontbijtmand klaar. Na een bolletje en een glas melk pak ik de rest in voor onderweg... ik wil een extra stop gaan maken want de navigatie geeft weer een kleine 150 kilometer aan. Wat extra krachtvoer om dat rooie monster in bedwang te houden komt dan goed van pas. Nu ik dit typ moet ik aan dat andere rooie monstergoedje denken... dat goedje waar mijn haar van uitviel. Ondanks dat we geprobeerd hebben mijn haar te behouden met een ijskap... tevergeefs... weg gevoelsmatige vrouwelijkheid... dan maar door met een kale knikker. Aan het einde van deze dag wenste ik voor even weer een kale bol te hebben... het haar in mijn nek was helemaal door de wind in de knoop geraakt. Het was een moment van besef en toen een big smile... het is weer “lang”. Dus ik blijf met alle liefde een half uur kammen en bedenk me dat ik misschien zelfs wel opzoek moet gaan naar een elastiekje voor morgen... zou het al kunnen... een klein vlechtje🥰

Vroeger 😇
Monday 15th JunVandaag ging ik opeens een dag terug naar vroeger. Vanaf de Zevenhuizerplas naar Gouda en door naar Schoonhoven. Een lunch met twee schatten van meiden die ik dertig jaar niet meer had ontmoet. Wat een plezier... via de opvoeding door naar de schoolbelevenissen, met een uitstapje naar het nu en weer terug naar ons “kattenkwaad” 😇 Na een vrolijk afscheid en een verkeerde afslag toch maar de snelste route (lees... snelweg) gepakt naar mijn eindbestemming... de teller geeft 139 km aan. Tref ik daar weer een “vroeger” aan. Twee militairen in actieve dienst. Mijn lichting was 91-1, die van hen kort daarna en daar ging het weer over vroeger🤣Opeens aangesproken worden met u door jongeren, de tienertour en de zilvervloot... lachsalvo’s van herkenning over en weer. En weet je... mooi grijs is niet lelijk😉

Zeg maar Roos
Monday 15th JunDe vierde dag van mijn rondrit door Nederland staat een route gepland met de Deauville club. De wekker gaat vroeg. Maar als een schoolkind wat stuiterend zijn bed uit komt omdat hij op schoolreisje gaat ben ik ook al voor de wekker wakker. Startklaar om naar het verzamelpunt te gaan wil ik nog even netjes tanken... goede voorbereiding is het halve werk. Station 1 gesloten, station 2. werk in uitvoering, station 3 staat op de routeplanner maar is in het echt niet meer aanwezig. Het lijkt mijn behandelingstraject tegen kanker wel... ook daar heb ik een paar stations gemist. De immuno- en hormoontherapie mislukte. Op aanwijzing van de voorrijder een tankstation gevonden en wat van dat goudgele goedje geslurpt. Die... tijd is tijd min vijf minuten... wat ik altijd hoog in het vaandel houd is me niet gelukt ondanks de vroege voorbereiding. Met de helm in de wind zak ik naar beneden af... Oegstgeest, Hellevoetsluis... waar de groep motorrijders samenkomt en dat alles covid proef. Nadat mijn motor door Frank nog even onder handen is genomen gaan we in een kleine groep verder... Goederede, Ouddorp en oooooo de voorrijder stuurt hem zo de schuine kant van de Brouwersdam op. Mijn hart versneld... mijn handen zoeken meer grip... kom op je kan het... en met een big smile “hang” ik ook tegen de dijk aan. Langs Scharendijke door naar Bruinisse... via Ooltgensplaat om te eindigen in Klaaswaal... maar voor die tijd is het welletjes voor mij. Mijn arm trekt... komt op spanning van de oedeem en wanneer ik naar de teller kijk heeft hij niet de 100 maar zelfs de 250 voor die dag al aangetikt. Ik taai af omdat ik nog naar Zevenhuizen moet voor mijn slaapstop. Wat heb ik veel geleerd deze dag. Als een Roos die in volle kracht bloeit heb ik alle adviezen, fijne gesprekken en belevenissen opgesnoven😊

Vitamine zee
Monday 15th Jun
Achteruitkijkspiegel
Friday 12th JunUitgerust wakker worden... zo voelt het tegenwoordig niet meer. Er blijft een bepaalde moeheid aanwezig. Vandaag voel ik mijn spieren en de oedeem in mijn arm blijft in mijn hand een beetje zitten. Ik weet nu al dat ik straks moeite moet doen om mijn motorhandschoen aan te krijgen. Tja, niet piepen... dat krijg je als je de eerste dag een lange rit in de regen heb gereden🤪 Vandaag staat er maar iets van 80 km op de planning (uiteindelijk toch weer die 100 aangetikt)... richting wijk aan zee. Maar eerst langs de dijk... de zon in de snoet. Rood voor... blauw achter... wat een plezier om te zien dat je genen je achtervolgen. Vandaag is het dorstig weer en de zon maakt het pak strak😬 Ik krijg de jas dan ook met moeite uit... blij dat ik nu geen leer aan heb. De verzorging van de inwendige mens gaat mij goed af😆 Weer terug die dijk op... blauw links... rood rechts... in de achteruitkijkspiegel zie ik de motor steeds kleiner worden en slik even... kom op... blik naar de horizon... de zee wacht🌊

Menukaart😉
Thursday 11th JunWachten tot het droog werd vanmiddag was geen optie. We zijn tenslotte niet van suiker😉. Via een kopje thee met taart door naar een patatje pinda... langs een italiaanse salade en afgesloten met een wiskey eindigde we in Medemblik. Dat leverde ons 166 kilometer op💃🏽 Maar ik heb nog even te gaan want voordat ik goed en wel op de motor zat waren alle kilometers al gedoneerd 😱 Wat een prachtige ervaring.🥰 en voor mij een mooie bijkomstigheid... hoe meer gedoneerd hoe meer kilometers ik kan rijden🤣😇😊
Jolanda's badges

Foto’s toegevoegd

Actiepagina gemaakt

Aan eigen actie gedoneerd

Vijf donaties ontvangen

Streefbedrag behaald

Streefbedrag verhoogd naar meer dan €500

Vermelding op Wall of fame

E-mails verstuurd

Gedeeld op social media
