Maxim van der Lee

In december 2024 kregen wij het nieuws dat mijn vader blaaskanker heeft. Sindsdien zit hij in de medische molen. Vorige maand is hij, na zware chemotherapieën, geopereerd. Hij heeft hierbij een nieuwe blaas gekregen en is sindsdien, met kleine ups en zware downs, aan het herstellen.

Op dit moment ligt hij opnieuw in het ziekenhuis met koorts en hoogstwaarschijnlijk een infectie. Mijn vader is altijd een fitte man geweest en hoort vaak: "Je ziet er goed uit voor je leeftijd." Mensen schatten hem regelmatig jonger. In september stond hij nog te dansen op mijn bruiloft en in november kwam hij logeren, we waren samen tot in de late uurtjes in de stad.

Toch heeft hij het nu erg zwaar. Hij zei laatst zelf: "Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld." Het voelt voor hem ook eenzaam. Het is moeilijk om hem zo te zien, en ik wil niets liever dan zijn pijn wegnemen. Dat kan helaas niet. Daarom heb ik besloten om een marathon te rennen tegen kanker.

Voor mezelf en voor mijn vader, omdat ik op deze manier toch het gevoel heb dat ik iets kan bijdragen aan zijn ziekte (en die van vele anderen; 1 op de 2 Nederlanders krijgt kanker). Hoewel ik pas iets meer dan een week aan het trainen ben voor de marathon van Amsterdam, weet ik dat het zwaar gaat worden. Maar juist daardoor voelt het ook alsof ik een beetje mee kan strijden tegen kanker. Ik heb vertrouwen in zijn herstel en hoop dat hij snel door deze zware periode heen komt.

Voor 12 september moet ik 750 euro hebben opgehaald voor kankeronderzoek om mee te mogen doen aan de marathon van Amsterdam. Zodra ik dat bedrag heb behaald, zal ik verder geld inzamelen voor Save the Children, om kinderen in oorlogsgebieden (zoals Gaza) te steunen. 

Je kunt mijn trainingen volgen op mijn persoonlijke Strava; https://strava.app.link/MoQow2NfDUb

Namens mij en KWF: dankjewel!