YVONNE Kreule - Borstel

Huis in actie

Ik kom in actie voor mijn inloophuis

Het inloophuis is een onmisbare plek voor mensen die te maken hebben met kanker. 

Zes jaar geleden nam ik de stap over de drempel omdat ik worstelde met het proces rouwen en omgaan met de ziekte kanker.

Aantal familieleden waren mij al ontvallen door de ziekte maar het kwam nog dichterbij dan ik me kon voorstellen.

Mijn vader en broer zijn beide overleden aan darmkanker en zelf weet ik sinds een aantal maanden dat ik het Zollinger Ellisson Syndroom en een goedaardige tumor bij de bijnier heb.

Bij 't Adamas Inloop Centrum krijg ik de steun die ik nodig heb.

Zij hebben mij inlaten zien hoe ik vorm aan emoties kan geven.

1x pw ga ik naar 't Open Atelier.

Daar kan ik mij uiten door mijn gevoelens/emoties op creatieve wijze bv te schilderen met acryl op canvas.

Geef vorm en kleur en sta bewust met 2 benen op de vloer is belangrijk om 't proces te dragen.





Mijn badges

Actiepagina gemaakt

Foto's toegevoegd

E-mails verstuurd

Aan eigen actie gedoneerd

Streefbedrag behaald

Streefbedrag verhoogd

Top fondsenwerver

Gedeeld op social media

Donateurs bedankt

Mijn updates

Soms......maar bij mij te vaak

Friday 29th Sep
De grote teen, ja die 't slachtoffer is van de aktie met de rolstoel eind augustus jl. Soms......net te vaak en absoluut teveel. Ik merk dat ik op het gebied van medische zorg steeds meer de lat verschuif naar wanneer laat ik ingrijpen door artsen ? Koppig nee maar wel een soort van angst voor de reakties die ik soms te horen of te lezen krijg van sommige mensen. Als je chronisch te veel, te vaak naar een ziekenhuis moet voor een behandeling maar buitenstaanders zien niks aan je dan vormt men als snel een eigen mening. Ja je kan zeggen 't doet me niks en ik weet beter maar zo werkt dit niet in mijn koppie. Helaas ook nu weer. Men ziet zo lang ik m'n sok/schoen aan hebt totaal niets aan mij maar HELAAS ik kan ff niet voluit trainen. Mag ook niet van ome doc en ik moet zeggen het lukt ook niet zonder al teveel pijn. Dus hup weg met die ellende zodat ik weer snel m n wandelschienen aan kan. Het aftellen begint nu ......

Adamas InloopHuis

Friday 22nd Sep
Een gewone vrijdag. Maar toch is het een speciale dag voor mij en voor meerdere gasten van het Adamas InloopHuis. Vandaag gaan we op stap via stichting Vaarkracht. Een boottocht vanaf Amersfoort naar Spakenburg en visa versa. Een dag die telkens weer bijzondere momenten oplevert. Absoluut positieve input en een stukje besef dat we ondanks onze beperkte gezondheid meer aankunnen dan we zelf soms denken. Vanmorgen om 09.00uur vertrokken wij uit Nieuw Vennep. Dat hield voor mij in dat ik al om 05.30uur op moest staan ivm verzorging van m'n stoma's ed. Rond half elf stapten we op de boot vanaf Amersfoort. Wat een warm welkom was dit. Werkelijk aan niets ontbrak het. Alles was super goed georganiseerd incl lunch en hapjes en drinken. Het weer werkte ook nog eens heerlijk mee. Fijne en soms intens serieuze gesprekken gehad. Gelachen en ja ook ik heb een traan moeten laten vallen zo af en toe. Jeetje wat zijn de gastheer en -dames een lieverds. Zonder teveel uitleg te moeten geven begrijpen zij ons. Dit is absoluut de kracht van het Adamas Inloophuis. Ik wil lieve Marco bedanken voor z'n gezelligheid. Ik ga zo van m'n avond genieten want zo'n dag kost energie maar levert absoluut ook veel mooie herinneringen op.

Hersteltraining

Friday 15th Sep
Na 4 dagen ziekenhuis en 24 uur weer thuis te zijn heb ik 't lopen weer opgepakt. Opgeven is een optie als je niet je mogelijkheden hebt bekeken.. Dus hup hersteltraining opgepakt en de eerste 6km binnen 't uur gelopen want ik heb 1o minuten gerust tussendoor. Ja 't luie zweet gutst van me af maar wat voel ik me voldaan moe en absoluut TROTS. Iemand zei gisteren je kunt meer als dat je denkt. Ga voor je doel. Ik merk wel opwarmen van het lijf en fentanylpleisters daar moet ik even iets mee doen. Dus ga ik opzoek naar advies bij zorgprofs. Nee haha ik gebruik geen doping. Bittere noodzaak

Mentaal ff opperdepop

Sunday 10th Sep
Ik zit er even doorheen. Motivatie is zoek. Sorry Maar door allerlei factoren ben ik zo moe en zo niet gemotiveerd genoeg om puur en alleen tijd voor mezelf te nemen. Ik doe absoluut gezellige dingen en geniet daar ook wel van maar dit levert niet de energie op om echt TIJD voor mezelf te nemen. De onzekerheid dat er iets kan gebeuren onderweg of dat ik me nog minder aangenaam ga voelen is aanwezig. Dus standje RUSTIG AAN Morgen ga ik weer van start. Want opgeven kan altijd nog. Geef kleur en geur aanbdeze warme zondag. Maak je vooral niet druk.

KOM IN BEWEGING en loop mee

Tuesday 5th Sep
Kom je ook in beweging voor een streekgenoot geraakt door kanker? Doe dan als Yvonne. Zij is al jaren gast van Adamas en doet dit jaar voor het eerst mee aan de Duin en Bollen Vierdaagse met maar liefs 15 km. Yvonne zegt net als Pipi Langkous: 'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.' Hoe dat precies zit met Yvonne kun je binnenkort lezen in een uitgebreid interview met haar. Wil je meelopen met Yvonne en ons steunen? Loop dan mee (vanaf 5 km) en / of doneer (vanaf 5,- euro), zo steun je ons en kunnen wij ons werk in de regio blijven doen. >>> Ga naar deze link en kom in beweging voor je streekgenoot: https://adamas-centrum.nl/events/duin-en-bollen-vierdaagse-2023 Veel succes met de voorbereiding Yvonne! #kankerhebjenietalleen #kominbeweging #doorkankerbewustleven #werkenmetkanker #werkennakanker #duurzaamwerken #positievegezondheid Yvonne Kreule-borstel @yvonnekreule

Op karakter dan vanaf nu

Saturday 26th Aug
Het trainen voor de 4daagse valt niet altijd mee.
Ik merk dat bij grote inspanning mijn tikkertje soms zwaar te voortduren heeft.
Door de tumor bij de bijnier is de kans op verhoogde cortisol sowieso al aanwezig. Bij verhoogde inspanning maakt 't lichaam nog meer cortisol aan. 
Dus de arts waarschuwt mij al enigszins dat het waarschijnlijk een te zware klus voor mij gaat worden.
Maar trainen verhoogt de kans op succesvol eindresultaat.
Iedere dag zin of niet trek ik trouw m'n wandelschoenen aan en maak een wandeling van een paar kilometertjes.
Gisteren had ik een soort van rustdag ingelast.
Ik ging shoppen met een vriendin.
Zij is rolstoel afhankelijk dus dit zou extra inspanning van mij vragen.
Het was een kange en vooral gezellige dag wat we traditiegetrouw afsloten met een etentje.
Na afloop verlieten we 't restaurant en in een split second reed m'n vriendin met haar elektrische rolstoel vol over m'n rechter voet.
Zonder dat ze 't in eerste instantie in de gaten had en ik de pijn echt voelde bleef ze een paar minuten vol boven op m'n voet staan. Ja en dat doet echt zeer.
Ik gaf aan dat 't wel ging en toen ik thuis was eenmaal en de schoen uit deed toen was 't flink fout.
De voet was dik geworden. Toch maar even huisartsenpost gebeld.
Kon komen en foto gemaakt, gelukkig niets gebroken maar wel flink gekneusd.
Advies, een week niet belasten, pijnstilling etc.
Nahhhh dat gaat niet nu.
Want ik heb nog maar 6 weken om te trainen.
Vandaag ff niks doen maar morgen weer proberen want het moet me lukken.
Ja ik kan wel gillen, boos zijn noem maar op maar daar koop ik niks voor.
Dus nu gaan op karakter.
Dom of niet
Maar opgeven kan altijd nog maar nu niet

Tranen van TROTS

Sunday 20th Aug
Afgelopen weken zat ik in een mentale dip.
Wat bezielde mij.
Mensen geloven in mijn missie en ik liet 't afweten.
Worstelen met m'n gevoel maar vooral prut met m'n gezondheid.
Pijn in buik bij m'n Brickerstoma was niet te doen.
Het leek wel op een tennisbal die via m'n stoma naar binnen werd gedrukt en koortsaanvallen.
Gelukkig zit ik bij 't oncologisch GROOT TEAM van het IJsselland.
Dus 1 telefoontje en 't liefst de dag erna meteen komen om dingen uit te sluiten of behandelingen op te starten. Met overmaat van ellende kwam ook nog m'n zere kies erbij. Deze met spoed laten trekken, ships 2 dgn later een abces rondom de plek waar de kies zat.
Ik werd werkelijk GEK van binnen rondom alles wat medisch was. Ik wilde 't niet meer.
Dus ik hervatte mezelf en ben weer begonnen met wandelen.
Dan meteen ook maar alle frustratie er uitgooien.
Beetje beginnersdomheid maar vooruit.
Vandaag sinds heel wat jaren heb ik de 10 km aangetikt.
Ik heb 't geflikt.
Zo MEGA TROTS
Benieuwd hoe m'n lijf reageert maar;
Ik heb 't lang niet meer geddan
Maar ik denk dat ik 't nog kan.

Opgeven is GEEN optie

Tuesday 15th Aug
Opdit moment zit ik even in een mentaaldipje.
Pijn overheerst in mijn lijf.
Afgelopen week na spoedbezoek team oncologie/urologie in 't IJsselland Ziekenhuis meteen pretpakket nr1 weer gehad.
CT scan afgelopen vrijdag en vandaag de uitslag.
Niet verontrustend maar blij en vrolijk wordt een mens er ook niet van.
Om mezelf weer tot orde te roepen in m'n koppie pak ik al snel mijn stoeien en knoeien materialen.
Iets wat ik door 't Adamas InloopHuis als zèèr positief heb ervaren en wat mijn koppie leeg maakt.
Controle en sturing geven aan iets wat van jezelf is.
Gezondheid kun je beïnvloeden.
Uiteraard heb ik de medici nodig om behandeld en evt te genezen worden.
Je hebt verschillende vormen van depressiviteit.
Door chronisch pijnprikkels kan men aardig depressief raken in alle opzichten.
Ik ben 't typje, een dag NIET gelachen is een dag NIET echt geleefd.
Zodra ik 'smorgens wakker word dan ben ik na mijn noodzakelijke kopje koffie meteen op standje aanwezig.
Voor zover ik mag zeggen vliegt m'n dag snel voorbij door allerlei bezigheden en ja ook ik kijk vaak reikhalzend uit naar een vrij weekend om te niksen.
Maar zodra de pijn door de fentanylpleisters breekt dan ben ik ff NIET te genieten voor mezelf maar vooral voor m'n omgeving.
Sorry.
Daarom helpt 't om te stoeien en te knoeien in m'n atelier en op de loopband.
Want nee wandelen buiten is voor mij tijdens hevige pijnen geen optie.
Elk geluidje noem maar op werkt dan alleen maar tegen en dan is 5 km of meer wandelen heel zwaar.
Binnen 't Adamas kun je leren om bewuster hiermee om te gaan.
Ik doe dit dus door naar 't Open Atelier te gaan en na zo'n bezoek sta ik weer bewuster met 2 benen op de vloer.
Dit is oa 't belang van het Huis.

Steun financieel daarom 't Adams InloopHuis.

De eerst 5 dagen zijn een feit.

Friday 28th Jul
Mag dit, TROTS zijn op jezelf ?
Nou ik doe 't lekker toch.
De eerste 5 trainings wandeldagen zit erop.
Deze afgelopen week was onbewust heel emotioneel beladen voor mij.
Heel wat jaren was ik vrij fanatiek met sporten of marcheren met de band.
Tot de dag dat ik betrokken raakte bij een fietsongeluk.
Ik belandde in de rolstoel, ik moest keihard revalideren en zelfs ingrijpende operaties ondergaan.
Nimmer meer verwacht dat ik überhaubt aan een wandel 4daagse zou kunnen deelnemen.
In 2014 werd ik getroffen door een CVA en toen kwam ook nog de boodschap; 2 blijvende stoma's nav onrustige darmcellen en de ziekte Zollinger-Ellison Syndroom met een goedaardige tumor bij de bijnier.
Mijn conditie was verre van verdwenen.
Ik dacht NOOIT MEER zelfs.
Diverse wandelgekkies in m'n omgeving prikkelden mij onbewust om toch die wandelschoenen aan te gaan trekken.
Nu hou ik eenmaal van uitdagingen dus mijn doel Bollenstreek 4dgs is een feit geworden.
Doordat sommige van jullie ECHT in mij geloven ga ik ervoor.
Geen idee of 't te hoog gegrepen is.
Maar zoals ik al eerder schreef;

IK HEB 'T NOG NOOIT GEDAAN
DUS IK DENK DAT IK 'T KAN.

Op naar 12 oktober 2023

Stalen ros

Wednesday 26th Jul
Vandaag is rustdag. Euh nu al Yvon ? Je bent amper in beweging geweest. Nou, ik voel spieren waarvan ik 't bestaan even was vergeten dus gun ik ze een beetje rust. Nee stil zitten kan ik niet maar om nu fanatiek weer te gaan wandelen dat zou geen goed besluit zijn. Dus alternatief is, ik spring op m'n stalen ros. Immers staat die ook in de schuur wat werkeloos te staan. Het zonnetje doet z'n best om door te breken. Ik ga ontbijten, douchen en rond half elf stap ik op de fiets voor rondje Beinsdorp/4 meren Wel in beweging blijven. Morgen gaan de wandelschoenen weer aan. Fijne dag allemaal

Verdwalen met plezier

Tuesday 25th Jul
Dapper trek ik m'n wandelschoenen weer aan vandaag.
Nee ik ben geen eendags vlieg dus als ik m'n doel wil bereiken dan ga ik ervoor.
Net als in m'n ziekteproces.
Ik krijg een zgn "klap" die ik moet verwerken. 
Ik ben een knokster dus probeer mij er vaak uit te vechten met alles wat binnen m'n vermogen ligt.
Ja en dat gaat soms met boosheid en tranen van onmacht gepaard.
Niks is zo menselijk.
Vandaag had ik als doel 5km te vehalen.
Trots kan ik zeggen; het kabouterpad kan soms knap ingewikkeld zijn voor een leek zoals ik.
Van nature ben ik nieuwsgierig en leergierig ingesteld dus al vrij snel zijn er letterlijk vele zijpaden om er achter te komen wat er achter die ene heuvel ligt.
Oeps, yvon, het is Keukenbosch waar je je nu bevind en geen kasteeltuin meer.
Ga ik links of ga ik rechts....
Ach ik pak nog maar een heuveltje.
Goed voor de training en ja goed voor je TROTSHEID.

Morgen toch maar even een route met herkenningspunten.

These boots are made for walking

Monday 24th Jul
Dag 1 Voorbereiding. Ik als organisator van festivals weet als geen ander dat wil je een goed resultaat neerzetten dan zal je je moeten voorbereiden. Dus ongetrained gaan we niet van start half oktober. Vandaag vol goede moed m'n wandelschoenen aangetrokken, oordoppen in. SPOTIFY aan met Ed Sheeran en Coldplay en gaan met die voetjes. Nee niet meteen fanatiek maar opbouwschema want Vonnie d'r spiertjes zijn in de loop der jaren ietwat lui geworden en nu moeten ze aan 't werk aaaaiiiii Mijn eerst 3 km heb ik erop zitten zonder moeite. Morgen toch maar 5km wandelen. Voor jullie zou dit een appeltje eitje verhaal zijn maar voor mij ligt dit toch echt anders. Ik draag 2 stoma's en 2 matjes dus de bekken- en buikspieren kunnen nogal gaan trekken bij grote inspanning. Geloof me dat doet MEGA pijn dus ik moet echt goed berekenen hoe ik mijn belastbaarheid per dag opbouw zonder dat ik teveel of te vaak naar pijnstilling moet grijpen. Niet klagen maar dragen is mijn levenshouding dus gaan met die luie donder van me

Ik heb 't nog nooit gedaan maar ik denk dat ik 't kan

Sunday 23rd Jul
Het kriebelt.
Er ligt een uitdaging voor mij.
Door enthousiaste wandelverhalen van een aantal bekenden van mij die deel genomen hebben aan de Nijmeegse 4daagse begon 't bij mij ook van binnenuit te kriebelen.
Door m'n ziekteproces in de loop der jaren heb ik fysiek geen GROTE inspanningen meer kunnen leveren.
Opdit moment gaat 't redelijk met mij en ben ik toe aan een uitdaging.
Vanaf morgen begin ik met wandelen met een doel.
Half oktober wil ik aan de start en aan de eindstreep tijdens de Bollenstreek 4daagse verschijnen.
Dus hup in de benen, wandelschoenen aan en trainen.
Per dag opbouwen.
Volg mij hier en ja je kunt mij sponsoren hierbij
Mijn sponsorgelden komen ten goede aan het Adamas Inloop Huis waar ik wekelijks kom.

Mijn donateurs

25.4

Arnold en Desiree

Succes je kan het.. Arnold en Desiree

10.4

Anoniem

15.4

Klink

Dank voor je vissie. Succes met de wandelexperience

2.4

G.J.Kroon

Je moest nog 2 euro voor je streef bedrag dus die maak ik graag over! Succes

25.4

Bren

Zet ‘m op! Ik geloof in jou!

20.4

Louisa en Willem

Lieve Yvonne, het gaat jou lukken 👊

10.4

Anoniem

15.4

Wendy de Nieuwe

15.4

Tanny

Zet hem op🚶‍♀️💪

10.4

Dinant Vd Belt

Succes

25.4

Emmy En Suus Donker

25.4

YVONNE Kreule - Borstel