‘Ik kan bijna niet geloven dat mijn vader er al 10 jaar niet meer is’
Noëna (28) rende mee: “Mijn vader Jean Paul was 43 toen hij de diagnose longkanker kreeg. Op het moment dat hij met z’n klachten naar de dokter ging was het eigenlijk gelijk al klaar. Het was al helemaal uitgezaaid. Mijn vader wilde zich niet laten behandelen. Omdat het de kwaliteit van zijn leven niet zou verbeteren. In plaats daarvan koos hij voor 2 maanden kort maar krachtig leven. Hij gebruikte de tijd om van zijn gezin te genieten. En bij z’n uitvaart dronken we een borrel. Op hem. En op het leven. Precies zoals hij dat had gewild."
Vaderdag
"Vaderdag is voor mij een moeilijke dag. Ieder jaar gaan we op die dag met het hele samengestelde gezin terug naar het café waar we 10 jaar geleden zijn afscheidsborrel hadden. We bezoeken eerst zijn graf en lunchen daarna samen en halen herinneringen op. Mijn vader overleed op 1 juni. Toevallig is dat ook de verjaardag van mijn halfzusje. Deze dag willen we ook in het teken van haar laten staan en daarom gebruiken we Vaderdag om samen te komen en hem te herdenken.
Ik kan bijna niet geloven dat hij er al 10 jaar niet meer is. Toen hij overleed was ik 18 en deed ik mijn VWO-eindexamen. Hij heeft de diploma-uitreiking net gemist. In de tussentijd ben ik gaan studeren, verhuisde ik naar een andere stad, haalde ik een bachelor- en masterdiploma en nu ben ik aan het werk. Er is zoveel gebeurd in mijn leven en hij was er niet bij. Bij dat soort grote live events mis ik hem het meest.
Een sportieve man
Mijn vader was een sportieve man. Hij genoot enorm van de jaarlijkse wintersportvakantie. Hij had ook pas het hardlopen opgepakt. Zijn doel was om de Zevenheuvelenloop te rennen. En dat heeft hij met succes gedaan. Ook fietste hij in 2013 zelf 3 keer de Alpe d’Huez op voor zijn schoonvader. Bizar genoeg kreeg hij een jaar later zelf de diagnose kanker. Het geld dat hij heeft opgehaald voor KWF was dus ook een beetje voor zichzelf.
Sporten met een doel
Toen de sportscholen dichtgingen vanwege corona ben ik begonnen met hardlopen. Net als mijn vader wilde ik mijzelf een doel stellen. Iets waarvoor ik kon trainen. Ik draag ieder jaar in december een lampion op aan mijn vader tijdens de KWF actie Nederland Geeft Licht. In één van de mails die ik daarna van KWF kreeg las ik over Ren tegen kanker. Dat was het! Ik heb me meteen ingeschreven voor de 10 kilometer tijdens de Singelloop van Utrecht. Helaas ging de editie van 2021, vanwege corona, niet door. Ik wilde mijn sponsoren niet laten zitten zonder prestatie te leveren. Dus ben ik de dag van het evenement tóch 10 km gaan rennen. En op 2 oktober doe ik het gewoon nog een keer. Maar dan wél in mijn Ren tegen kanker – shirt en al mijn familie en vrienden langs de kant. En in mijn hoofd is mijn vader er natuurlijk ook bij! En hoop ik dat hij trots op me is.
Belangrijk onderzoek
Ik vind het belangrijk om KWF te blijven steunen. Door bij te dragen aan onderzoek kan in de toekomst bij iemand anders kanker misschien eerder worden opgespoord. Of heeft een levensverlengende behandeling met minder bijwerkingen.”
