“Zoek naar jouw tegenkracht aan kanker”

Luca (23): “In de wachtkamer voor mijn chemobehandeling keek ik om me heen. Ik zag patiënten van zestig plus en een paar jonge mensen. Net als ik werden ze behandeld tegen kanker. En toch kon ik me met geen van hen spiegelen. Ze leken zo gelaten, moedeloos en ziek. ‘Hoor ik hier tussen?’ dacht ik. Ik onderging operaties, bestralingen en chemokuren voor mijn hersentumor. En ondertussen borrelde een soort strijdkracht in me op: wat kan ik zelf bijdragen om beter te worden?”

Bewegen

“Toen ik de oncoloog om hulp vroeg om fit te blijven voelde ik veel weerstand. Vanuit het ziekenhuis en de verzekering wordt sporten of fysiotherapie tijdens de behandeling eigenlijk helemaal niet gestimuleerd. Dat vond ik gek. Want beweging kan volgens mij enorm helpen bij een spoedig herstel. Ik nam het heft in eigen handen en schreef me in bij een sportschool om de hoek van ziekenhuis.”

Doelen stellen

“Sporten helpt niet alleen om je lichaam te versterken. Het helpt ook om je focus te verleggen. Die patiënten in de wachtkamer leken van behandeling naar behandeling te leven. Ik stelde mezelf sportieve doelen terwijl ik behandeld werd. Al voelde ik me nog zo slecht, ik moest altijd een stukje (hard)lopen. 40 kilometer per week rennen, dat was mijn doel tijdens de bestralingen. Op 16 april 2023, tussen de bestralingen en chemokuur in, liep ik de hele marathon van Rotterdam. En op 15 oktober van datzelfde jaar de halve marathon in Amsterdam. 2 weken na mijn laatste chemo.”

Tegenkracht

“Ik liet het woord resilience op mijn arm tatoeëren. Over de ader waardoor de chemo mijn lijf in pompte. De tattoo staat symbool voor de veerkracht van mijn lichaam om van kanker te genezen. De sportieve uitdagingen zijn mijn tegenkracht. Daarmee train ik mijn fysieke én mentale spierkracht. Ik realiseer me dat ik een extreem geval ben met mijn marathons. Maar iedereen kan íets doen. Durf buiten je comfort zone naar jouw tegenkracht te zoeken.”

Niks te verliezen

“‘Waarom zou je dat doen?’ vroeg mijn moeder toen ik me inschreef voor de NN Marathon Rotterdam. Ze verklaarde me voor gek: 42 kilometer hardlopen terwijl ik nog behandeld werd voor een hersentumor.
Het antwoord was simpel. ‘Om zoveel mogelijk geld voor KWF op te halen.’ Ik had geen schaamte bij het vragen om donaties. Ik deelde mijn actie en persoonlijke verhaal via social media, schreef bedrijven aan en bood een plek voor een bedrijfslogo op mijn hardloopshirt te koop aan. Dat klinkt misschien spannend, maar als je vecht tegen een ziekte als kanker dan is vragen om donaties eigenlijk een fluitje van een cent. Wat heb ik nou te verliezen?”

Luca is inmiddels klaar met zijn behandelingen en staat weer volop in het leven. Hij is druk met tentamens en het inrichten van zijn nieuwe woning in Blijdorp. De teller voor KWF blijft oplopen: “Ik heb inmiddels al bijna 100.000 euro opgehaald met verschillende acties.” Hij blijft zich onvermoeibaar inzetten voor iedereen die geraakt is door kanker. “Door mijn ervaringen te delen wil ik anderen inspireren. Om ook op zoek te gaan naar hun tegenkracht. Of om het mooie werk van KWF te steunen.”