Login
  • EN
Login

Just keep walking - Te Araroa

By Anna Maura Leemburg Join Me

De eerste stap..

In mijn 34 jaar heb ik helaas al veel afscheid moeten nemen. Afscheid van familie die veel te vroeg overlijden aan kanker. Mijn stoere vader, mijn lieve neef, mijn avontuurlijke oom. Een ongelofelijke impact op de mensen die achterblijven. Maar ook een les: onze tijd is maar kort hier, geniet ervan zolang het kan, heb lief, lach hard, reis ver... En dat wil ik zelf doen met deze wandeling. Drieduizend kilometer, van noord naar zuid, op de prachtige eilanden, aan de andere kant van de wereld. Genieten van al wat deze prachtige wereld ons te bieden heeft ondanks de pijn van verlies. Ook wil ik dit graag delen en daarom wil ik graag geld inzamelen voor KWF. Een euro per kilometer, dat moet toch te doen zijn? 

Help je me om mijn doel te bereiken?

Raised

€591

My Goal

€3.000

Select amount to donate

€100
€75
€50
€25
€15
€
Donate

My Achievements

Foto’s toegevoegd

Actiepagina gemaakt

Aan eigen actie gedoneerd

Vijf donaties ontvangen

Streefbedrag behaald

Streefbedrag verhoogd naar meer dan €500

Vermelding op Wall of fame

E-mails verstuurd

Gedeeld op social media

Donateurs bedankt

My Updates

Een zomer om niet te vergeten

Tuesday 19th Sep
Meer dan 4000km gereden; drie landen, drie pieken beklommen, avontuur met familie, vrienden en veel mooie ontmoetingen. Afgelopen zomer was een fantastische reis door Engeland, Schotland en Wales. Ik stak met de boot de zee over naar Dover en begon in Zuid-Engeland bij mijn familie die ik al een paar jaar niet meer had gezien. Veel regen in die eerste dagen maar gelukkig kon ik lekker droog en gezellig binnen zitten met kopjes warme choco, toast met boter en verhalen vertellen over mijn plannen. Daarna door naar London, naar mijn vriendin Jess, die zonder ooit gekampeerd te hebben met mij het avontuur in Wales durfde aan te gaan. Onderweg kwamen we nog Stonehenge tegen en helaas weer veel regen. Zoveel regen dat we toch besloten om na 1 nacht een hostel te boeken. Een fijne basis voor het beklimmen van de eerste piek, de hoogste van Wales, Mount Snowdon of Yr Wydffa van 1085m hoog. Het was een uitdaging met afwisselend stortbuien, felle zon en steeds drukkere paden maar een prachtig avontuur. Helaas kwam ik in de nacht de meest grote uitdaging tegen van de zomer: bedwantsen. Deze beestjes hebben mij genezen van de goedkope, zelfs schoon uitziende hostels. De rest van de zomer zou ik bultjes, jeuk en littekens eraan over houden. 
Maar we gaan er niet zomaar bij zitten, alles wassen en door..

Door naar The Lake District voor de tweede piek, de hoogste van Engeland. Deze had nog een extra uitdaging naast de hoogte van 978, ik zou voor het eerst een berg alleen bewandelen. Zelf het onbekende pad navigeren. De regen was inmiddels wat geminderd, niet opgehouden. Vanaf de officiele natste plek van Engeland vertrok ik voor de 8 uur durende wandeling. Wandelend maar ook klimmend heb ik de, door de wolken bedekte, top bereikt, waar het wel met windkracht 7 waaide. De weg naar beneden was helaas wat minder duidelijk, op de kaart stond een pad die ik in het echt niet kon vinden. Schuifelend, glibberend, schreeuwend tegen de wind en dankbaar voor mijn klim-skills kwam ik gelukkig toch veilig beneden. Stoïcijns op automatische piloot ben ik toen in één keer naar de auto teruggelopen. Ook omdat ik het idee had dat als ik nog weer een pauze nam, mijn benen het zouden begeven. 

Gelukkig kon ik in de auto uitrusten op weg naar Schotland. Ik pikte Sanne op van het vliegveld in Glasgow en na een prachtige avond met kampvuur reden we samen het prachtige weer van the Isle of Skye tegemoet. Een camping zoeken die niet vol zat bleek nog een uitdaging maar gelukkig was er in Uig nog een. Een mooie basis om het noordelijke deel van het eiland te verkennen. Ook hadden we nog ineens een reisgenoot: Romy, landgenoot en mede-avonturier die net de West Highland Way had voltooid. Met z'n drieën gingen we de mooiste bucket list plekken van Skye af onder het genot van het mooiste weer dat ik tot dan toe had gehad op het eiland. Het was al mijn 4e keer op het eiland maar het kan me nog steeds verrassen. Kastelen, ruïnes, watervallen, doedelzakken en de prachtigste heidevelden en kustlijnen. Geen moment verveeld. 
Na Skye pakten Sanne en ik de auto langs Loch Ness waar we helaas niks van een monster hebben gezien (we hebben echt vaak gekeken!) om het slagveld van Culloden en Inverness te verkennen. En dan gaat een weekje toch erg snel voorbij. Op de laatste avond, bij hetzelfde meer als de eerste avond, maakten we ons laatste kampvuur en nodigden we de buurman Ollie, die naast ons kampeerde uit om zijn schoenen te drogen bij het vuur. In de ochtend liet ik de tent staan in de hoop dat hij er 's avonds, als ik weer terugkwam met mijn volgende reisgenoot: mijn nichtje Kelly, nog zou staan. Een verrassing wachtte ons op, Ollie had ons zijn zelfgeschreven boek gegeven om te lezen. Genoeg leesvoer voor de rest van de vakantie. 

Met Kelly ging ik gelijk als eerste de Ben Nevis beklimmen, de hoogste piek van Schotland. Gelijk goed beginnen! 1347 meter hoog en helaas ook weer bedekt in wolken op de top. Ondanks dat het de hoogste berg was, was dit ook de makkelijkste (nog steeds een behoorlijke uitdaging!) om te beklimmen. Het pad ernaartoe bestond voornamelijk uit natuurlijke stenen trappen en duidelijke paden. De top was kletsnat maar vol enthousiaste medeklimmers die net als Kelly en ik ook heel blij waren dat ze de berg bedwongen hadden. Mensen schijnen de 3 pieken ook in 24 uur te bedwingen, ik was blij dat ik ze in 3 weken heb kunnen doen. Na deze uitdaging gingen Kelly en ik het midden van Schotland verkennen. De Cairngorms waren weer een hele andere soort natuur. Bossen en meren, helaas ook wat meer midges, en een heleboel Harley Davidsons. 'Thunder in the Glen', een festival voor motorenliefhebbers was ook bezig. Stoer uitziende mensen met kleine hartjes. Een nieuwe hobby voor in de tent als het regende of de midges ons belaagden was ook geboren. We begonnen beide aan de eeuwenoude hobby van borduren. Hier gingen we mee door tot aan Edinburgh, de mooiste stad in Schotland. Het kasteel, the Royal Mile en natuurlijk de Harry Potter winkel werden goed bezocht. Hier kwamen we ook Hilde tegen, die heel toevallig ook in Edinburgh was. De reisgenoten wisselden elkaar mooi af. 

Met Hilde ben ik na een prachtige zonsondergang op Arthur's seat afgedaald naar het zuiden naar Grey Mare's Tail Waterfall. Hier was ik al eerder in de zomer geweest en het was weer een wonderlijke wandeling. Een koude dip in het meer en nog een topje aantikken voordat we beneden nog net onze tent konden opzetten voordat er een wolk van midges ons belaagde. Gelukkig hadden we lekker eten gekocht en hoefden we de tent niet meer uit die nacht. Nog verder afdalen, terug naar The Lake District. We vonden een steencirkel met een klimcentrum ernaast met prachtig uitzicht op de bergen. Dus hadden we niet voor niks onze klimschoentjes meegenomen. Ik heb zelfs een 6a gedaan! (Al was het volgens Hilde wel iets te makkelijk voor een 6a) 
Na een heerlijke lunch, met mooi uitzicht bij de steencirkel, gingen we Engeland oversteken om richting York te gaan, waar Hilde met de trein verder zou gaan en ik alleen verder richting Harwich. 

Onderweg kwam ik nog door Nottingham waar ik Sherwood Forest natuurlijk even moest bezoeken. Het verhaal van Robin Hood had mij altijd al gefascineerd. Ok, vooral de film met Kevin Costner had ik heel vaak gezien. Na een lastige zoektocht naar een laatste camping voordat ik de boot zou pakken, kwam ik eentje tegen die er niet uitzag als een bij elkaar geraapt, zogenaamd hippie, zooitje. En niet zomaar één. Dit was de allermooiste camping van de hele reis. Een heide veld met prachtige bomen en een ongelofelijke rust waar ik 2 dagen mocht doorbrengen kondigde mijn eindpunt van de reis aan. Nu alleen de bootreis van 7 uur terug nog en dan was het gedaan. Nog even een cadeautje op de boot met een oefening van de kustwacht, die met helikopter naast de boot mannetjes aan boord lieten gaan en weer oppikten, was erg welkom. Zeker omdat ik in de rij voor de Douane in Nederland, een uur in een hete zon moest wachten en ik ook nog een halflege band bleek te hebben. Gelukkig was de ANWB snel ter plekke en kon ik toen de laatste kilometers maken naar huis. 

Dit is nog maar een beknopte versie van al mijn avonturen deze zomer. Ik had ontzettend veel mazzel met het weer en met mijn reisgenoten die ik heel erg dankbaar ben dat ze mee wilden op deze reis. Maar ook heeft deze reis mijn zelfvertrouwen een enorme boost gegeven zodat ik morgen met ontzettend veel reislust het volgende avontuur aanga. De reis naar Nieuw-Zeeland...
 
To be continued... 

Afscheid nemen

Friday 21st Jul
Vandaag neem ik afscheid...

Afscheid van mijn werk als leerkracht in het basisonderwijs, waar ik de afgelopen 3 jaar (en daarvoor als stagiaire) mijn lust en mijn leven heb gestopt. Dit afscheid is natuurlijk maar tijdelijk. Denk ik. Ik weet namelijk niet wat mij te wachten staat en dat wil ik ook niet weten, ik laat het allemaal maar gebeuren, zo is het avontuur..

Afscheid van mijn huis. Al zo'n 5 jaar lang woon ik anti-kraak. Huizen die gesloopt gaan worden maar waar nog net even iemand in kan wonen. Om het jaar verhuizen, je moet het maar kunnen. Ik ben een ster geworden in het inpakken en verhuizen binnen ongeveer een week. En dan van elk huisje weer míjn huisje te maken. Ik heb in 6 huizen gelachen, gehuild, gedanst, gekookt, geluierd, geschilderd, gespeeld, geliefd, geleden en genoten. Vanochtend de sleutels ingeleverd en nu officieel Koos Dakloos... 

Nee, maak je maar geen zorgen, bij mijn ouders staat een logeerbedje klaar waar ik even gebruik van kan maken.. 

Afscheid van mijn spullen. Zoveel huizen, hoe vul je die? Blijkbaar met heel veel spullen. Honderden kilo's aan oud, overbodig spul ging naar de stort. Niet alleen maar naar de stort hoor, ook werd een boel spul verkocht of gedoneerd. Ik heb een heleboel vrienden en collega's blij kunnen maken met al het creatieve spul wat ik verzameld heb in de afgelopen jaren. Want als er iets is waar deze juf van houdt is het wel de creatieve afdeling van de Action. 

Thank you to my Sponsors

€125.4

Pieter Jan Vosleemburg

€10.4

Gea Smeenge

Geniet van de reis die je gaat maken Anna Maura.

€10.4

Stijn En Roos Storm

Juf Anna Maura, Wij wensen je heel veel succes ! Ook wij doneren geld voor de kilometers die jij gaat wandelen. Want ook wij weten (helaas) hoe belangrijk het werk van KWF is. Heel veel succes en geniet van alle mooie dingen om je heen !

€25.4

Anonymous

Heel veel succes!

€25.4

Natalie Haverkort

💖

€15.4

Laura

€15

Gretha De Jonge

Heel veel succes Anna Maura! Ik wens je een mooie en onvergetelijke reis met mooie herinneringen voor later!

€100.4

Anonymous

Zet 'm op en veel plezier!!

€75.4

Judith En Niels

€25.4

Florien

Veel plezier op je wereldreis. Neem maar een kiwi voor me mee😉 Groetjes Florien.

€15.4

Bas Buikema

Bedankt voor het super leuke en gezellige schooljaar. Heel veel plezier

€10.4

G.p. Mulder

Heel veel succes liefs Esther en haar mama

€15.4

Marloes Van Der Beek

Geniet van je mooie reis en zet hem op!💪🏻

€25.4

Team De Braskorf

Namens je collega’s van de Braskorf wensen we je een hele fijne reis

€15.4

Fiona Clobus

Heel veel plezier in Nieuw Zeeland!!

€10.4

Nettie Lamain

€5.4

Judith Plenter

One life, live it!

€20

Petra

Heel veel succes op je reis naar NZ!

€10.4

Feline

Lieve juf, heel veel succes! Liefs, Feline

€5.4

Mathijs Vd Berg

Groetjes mathijs

€10.4

Lana

Juf , ik wens jou een hele fijne vakantie . Mama heeft ook deze ziekte gehad en ze zei direct " ja wij gaan juf echt doneren .

€10.4

Ecrin

Juf ik wens veel plezier op je reis ik hoop dat ik je weer zie groetjes Ecrin.

€5.4

Kyra

Ik heb zojuist 5km betaald voor mijn juf 😃

Our Participants