Inloggen
Login

Linda Smit

Huis in actie

Ik kom in actie voor mijn inloophuis

Ons inloophuis heeft het door de coronacrisis financieel zwaar. Ieder jaar komen duizenden mensen in actie om geld op te halen, maar corona trok een streep door de meeste evenementen. Het inloophuis is een onmisbare plek voor mensen die te maken hebben met kanker. Een plek om thuis te komen, een verhaal te delen en een luisterend oor te vinden. Dit doen we met behulp van behoeftegerichte activiteiten, want ieder mens is anders.

Dat het inloophuis moet blijven bestaan, staat als een paal boven water. En daar hebben we jouw hulp bij nodig!

Mijn updates

Dag 10

Wednesday 11th Nov

Jahoooeeeeeeee ik heb het gehaald, de fiets 10-daagse voor De Nije Stichting.


Het waren niet bepaald pleziertochtjes. Op één tocht na met een lieve vriendin waren het ware workouts. Best wel pittig af en toe en mijn benen en billen zijn wel een beetje blij dat ze morgen een "rustdag" hebben hahaha. Ik had er van te voren niet zo goed over nagedacht dat tien dagen achter elkaar sporten misschien een beetje te veel van het goede zou zijn en dat is maar goed ook. Als ik er meer over na had gedacht had ik het misschien niet gedaan en had ik niet geweten dat ik dit kon. Want als ik één ding nog maar weer eens heb geleerd in de afgelopen tien dagen is het wel dat ik meer kan dan ik soms denk. 

Ik heb heel wat kilometers afgelegd en mooie routes gefietst, bijna alleen maar mooi weer gehad onderweg en heb genoten van alle moois dat ik tegen ben gekomen. Een feestje was het!

Mijn streefbedrag heb ik gehaald en hoe geweldig is het dat ik er zelfs overheen ben.
Ik ben iedereen die mij heeft gesteund, en zo dus De Nije Stichting, heel erg dankbaar. Dankbaar voor de mooie donaties, maar zeker ook voor alle lieve berichten die ik mocht ontvangen. Dank dank dank lieve mensen, jullie zijn ware toppers!

Doneren kan nog steeds en wie weet verzin ik binnenkort een andere actie, maar nu ga ik eerst even heerlijk relaxen op de bank met de beentjes omhoog :-D

Blije groet,
Lin 

Dag 9

Tuesday 10th Nov

Het was een kleine wereld vanochtend, maar wel erg mooi! 


De kleine wereld deed mij een beetje denken aan de wereld waar we nu in leven. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar mijn wereld is op dit moment best wel klein. Als in ik zie niet zo heel erg veel mensen en kom niet op heel veel plekken. De vriendinnen/vrienden die ik zie, ontmoet ik allemaal buiten tijdens een wandeling bijvoorbeeld en soms ook voor een fijne fietstocht. En mijn familie zie ik wel thuis, maar ook dat is anders. Net als bij de meeste mensen denk ik. 

Ik denk aan hoe lang dit allemaal gaat duren en of het ooit weer als vanouds gaat worden. Zullen we ooit weer iemand spontaan een knuffel geven? Geven we elkaar volgend jaar weer een hand als we iemand voor de eerste keer ontmoeten? Bieden we weer een schouder om op te huilen? Vallen we elkaar weer lachend in de armen als we elkaar na lange tijd weer zien? 

Ik red mij wel Ik voel mij nog steeds best heel relaxed onder alles wat er nu gebeurd in de wereld, maar ik merk om mij heen (en ook daar buiten trouwens) dat het voor veel mensen een zware beproeving is deze tijd. Zeker ook voor zo'n kwetsbare doelgroep waarmee wij werken bij De Nije Stichting. Dat maakt mij af en toe best verdrietig. Ik hoop dan ook van harte dat we met z'n allen de goede kant op gaan en dat alles langzaam weer een beetje zoals vanouds wordt. Maar ook dat de saamhorigheid weer terugkomt en de verdeeldheid minder wordt. 

Ik wens jullie een mooie dag en ik ga alvast bedenken waar ik morgen op de laatste dag van deze fiets 10-daagse naartoe zal fietsen.

Blije groet,
Lin 

Dag 8

Monday 9th Nov

Geen zon, een beetje regen, leuke beestjes, prachtige kleuren en... 5 minuten van mijn "record" afgesnoept. Er zit dus mooi progressie in, hoppaaaaa! Wat een heerlijke tocht was dit.


Tijdens het fietsen moest ik ineens denken aan een opmerking die ik een tijd geleden voorbij zag komen op social media: Iemand die vond dat ze nu wel extreem oud was met haar 40 jaar en baalde van alle rimpels en de ongemakken die ze nu vast ook zou krijgen.... 

Ons brein werkt soms op een gekke manier. Mensen willen graag oud worden, maar het absoluut niet zijn. Mensen vinden iemand die op 55 jarige leeftijd komt te overlijden veel te jong, maar vinden zichzelf stokoud als ze 45 worden. Wat is dat toch?

Geniet vooral van je leven, want voor je het weet is het voorbij. 
Dat klinkt niet zo positief misschien, maar zo bedoel ik het wel. Probeer je wat minder zorgen te maken over wat er ooit is gebeurd of wat er misschien ooit gaat gebeuren. Probeer je wat minder zorgen te maken over wat een ander denkt. Er zal altijd iemand zijn die jou geweldig vindt, zoals er ook altijd wel iemand zal zijn die jou niet kan uitstaan. Er zullen dagen zijn dat je in de spiegel kijkt en je opkomende rimpeltjes verafschuwt, maar ook dagen dat je wel blij bent met wat je ziet in de spiegel. Er zullen dagen zijn die werkelijk ruk waren, maar ook dagen die absoluut geweldig zijn. Momenten voor in de boeken, maar ook momenten die je het liefst snel weer vergeet. 
Probeer je wat minder druk te maken over bijvoorbeeld het weer. Er zullen regenachtige dagen zijn, er zullen dagen zijn dat je verlangt naar een spatje regen. Er zullen dagen zijn dat je het berekoud hebt, zoals er ook dagen zullen zijn dat je het bloedheet hebt. Er zullen windstille dagen zijn, zoals er ook storm zal komen. De donkere dagen voor kerst komen elk jaar weer terug, zoals het ook elk jaar weer lichter wordt als we richting de zomer gaan. Dat is een gegeven waar we ons druk om kunnen maken, maar liever accepteren we die. Het heeft simpelweg geen zin om je er druk om te maken. Of je nou blij bent of strontchagrijnig, als het regent dan regent het...

Ik "leerde" dit tijdens mijn burn-out. Je kunt chagrijnig zijn dat het steeds vroeger donker wordt, maar dat verandert helemaal niets. Het blijft niet ineens twee uur langer licht natuurlijk. Accepteren wat je niet kunt veranderen dus. 

Nog twee dagen fietsen voor De Nije Stichting. Ik vind het best zwaar om elke dag een workout te doen, maar tegelijkertijd oh zo ontzettend leuk!

Nog 78 euro en dan heb ik mijn streefbedrag bereikt., super! Ik ben iedereen die mij tot nu toe heeft gesteund (door geld te storten maar zeker ook door de mooie en lieve berichten) en daardoor De Nije Stichting ontzettend dankbaar!

Morgen de een na laatste dag. Tot dan!

Blije groet,
Lin 

Dag 7

Sunday 8th Nov

Kwart over 9 op zondagmorgen... 

Een beetje vroeg voor mij doen op een zondagochtend, maar wat een fijn rondje was dit. Het was stil onderweg, de zon scheen volop en het was bijna windstil, heerlijk!

De terugweg fietste ik langs een bijzondere plek. De plek waar wij dit allemaal voor doen, De Nije Hoeve. De plek waar we straks weer alle gasten kunnen ontvangen.
Door corona loopt het allemaal anders en is er op het moment alleen online contact. We merken steeds meer dat juist het persoonlijke contact op locatie zo hard nodig is. De mensen zien, een luisterend oor, een simpel kopje koffie of er gewoon even zijn. 

De Hoeve wordt weer een plek waar de mensen die ziek zijn (geweest), maar zeker ook hun naasten terecht kunnen voor dat alles. Maar daar hebben we hulp bij nodig. Uiteraard is elke euro welkom en heel hard nodig, maar ook vrijwilligers zijn nodig. 

Daarom vraag ik met mijn fiets 10-daagse aandacht voor deze mooie stichting. 

Ik wil iedereen die mij heeft gesteund heel erg bedanken. Het doet zo goed om, naast de mooie donaties,  alle lieve berichtjes te ontvangen. Dank jullie wel!

Ik wens jullie allemaal een mooie blije dag en ben er morgen weer.
Tot dan!

Blije groet,
Lin 

Dag 6

Saturday 7th Nov

Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen...


Als er iets ergs gebeurd in je leven sta je er vaak weer even bij stil dat je meer moet genieten van het leven. Van de mooie momenten die er zijn. 

Zeker nadat mijn moeder was overleden en ik een aantal jaren later een zware burn out had, werd ik mij steeds meer bewust dat het leven NU is en niet gisteren, morgen of overmorgen. Dat blijven hangen in het verleden mij niets brengt, want dat kan ik niet veranderen. Het maakte mij ook bewust dat piekeren over de toekomst geen zin heeft, want daar heb ik tot op zekere hoogte ook geen invloed op. Door meer in het moment te leven, merk ik dat ik intenser kan genieten van de kleine dingen en rustiger ben in mijn hoofd.

Dat gaat uiteraard de ene dag makkelijker dan de ander. Vandaag zit hij in mijn hoofd en ik krijg hem er niet uit. Een lieve vriend van ons overleed bijna twee jaar geleden. Niet aan een ziekte of een ongeluk, maar omdat anderen besloten dat hij niet meer hoorde te leven. Ik denk aan hem en ik mis hem. Hij was zo'n ontzettende lieverd, zo bijzonder. Zo iemand ontmoet je niet zo vaak en ik voel mij bevoorrecht dat ik hem wel mocht ontmoeten en hem wat beter mocht leren kennen. Ik denk aan hem, hij zat in de bloei van zijn leven, maar ook aan zijn lieve vrouw en schattige dochtertje, aan zijn geweldige familie, zijn vrienden, zijn collega's. Aan alle mensen die hem missen. 
En dan denk ik weer "we moeten meer genieten van alle moois in ons leven". Het kan zomaar ineens voorbij zijn. Door ziekte, door een ongeluk, door. ...

Dat waren de gedachten die vandaag voorbij kwamen. Ik fietste een mooi rondje Boekelo, Beckum vanochtend. Lekker in het zonnetje, gelukkig heel weinig wind en kwam allerlei mooie beestjes tegen onderweg. Een mooi geluksmomentje op de fiets. Die heb ik in ieder geval alvast binnen vandaag!

Dag 5

Friday 6th Nov

Vandaag fietste ik gezellig samen met één van mijn lieve vriendinnen. Een keer geen race tegen mijzelf en de klok, maar een relaxte tocht. Al babbelend gezellig door de "achtertuin" fietsen. Ik kan het iedereen aanraden. We hadden er ook nog eens heerlijk weer bij. Wat wil een mens nog meer. Deze lieve vriendin ken ik al 37 jaar. Al vanaf dat we kleine kleutertjes waren. We hebben jaren gehad dat wij geen contact hadden of heel erg weinig, maar uiteindelijk komen we altijd weer bij elkaar terecht en dan is het als vanouds en babbelen we elkaar de oren van het hoofd. Een vriendschap om te koesteren! Morgen ga ik weer op pad. Dan weer alleen. Eens kijken waar ik dan naartoe zal fietsen.... Tot morgen! Blije groet, Lin

Dag 4

Thursday 5th Nov

Vanochtend was ik al lekker vroeg op pad. Het was koud, maar het zonnetje scheen al prachtig en overal boven de weilanden en boven het water was een waas van mist. Supermooi om te zien. En dat brengt mij bij een vraag. Kun jij al het moois om je heen nog zien? We leven in een gekke tijd met het coronavirus en alle strenge maatregelen. Ik merk dat de lontjes van veel mensen korter worden en ik hoor mensen vooral heel erg klagen. Klagen over wat er allemaal niet kan, over wat er allemaal niet mag en wat er allemaal niet leuk is. En ik snap het. Er is heel veel niet leuk... Maarrrrr er is ook heel veel wel leuk en wel mooi en wel fijn en er kan nog steeds heel veel. We kunnen nog steeds contact houden met elkaar. Weliswaar niet altijd op de manier waarop we dat gewend zijn, maar we kunnen wel contact houden. Laten we dat daarom ook vooral blijven doen. Bel je familie/vrienden, app ze, videobel ze, spreek af om samen te wandelen of te fietsen en neem een koffie to go in plaats van op een terras te gaan zitten. Ook ik ben uiteraard niet altijd even blij. 24/7 gelukkig zijn is niet haalbaar en dat hoeft ook helemaal niet. We hebben de dalen nodig om de pieken te waarderen. Ik probeer echter wel zoveel mogelijk in het nu te leven en te genieten van het moment. Geluksmomenten hoeven echt geen megagrote dingen te zijn. Vaak zijn het juist de kleine dingen waar we van genieten. Een mooi gesprek met een goede vriendin, op de bank met een theetje en een boek na een dag hard werken, een knuffel van je kind, de glimlach van een totaal vreemde, het zonnetje op je bol tijdens je wandeling. Er is zoveel waar we wel blij van worden. We moeten het alleen wel willen en kunnen zien. Kun jij het nog zien? Iets waar ik trouwens ongelooflijk blij van word, zijn de mooie donaties die tot nu toe zijn gedaan. Zo ontzettend fijn. Het geld komt heel goed terecht. En wil je mij nog steunen en zo dus De Nije Stichting? Dat kan natuurlijk nog steeds via deze pagina. Morgen ga ik weer op pad, tot dan! Blije groet, Lin

Dag 3

Wednesday 4th Nov

Vandaag fietste ik naar een speciale plek voor ons, "mijn moeders plekje". Toen mijn moeder net was overleden ging ik bijna dagelijks naar "haar plekje", maar nu ga ik maar een paar keer per jaar. Toen dacht ik dat ik haar daar zou "vinden", maar nu weet ik dat zij overal is waar wij zijn. Ze zit in mijn hart en daar is ze altijd. Toch vind ik het fijn dat deze plek er is . Het is een mooi plekje en in het voorjaar staat de prachtige bloesem in bloei. Magisch vind ik dat altijd en dan moet ik er ook naartoe. Wat er ook gebeurd. Even kijken bij haar plekje... Het dagelijks fietsen is best pittig, maar ik ga door, want vergeleken met de behandelingen die veel kankerpatiënten moeten ondergaan is dit appeltje eitje natuurlijk. Dus hoppaaaa morgen ga ik weer op pad. Waar ik dan heen ga? Ik weet het nog niet. Mocht je een leuke route voor mij in gedachten hebben (omgeving Hengelo), laat het mij weten. Wie weet fiets ik die route dan! Tot morgen Blije groet, Lin

Dag 2

Tuesday 3rd Nov

Vanochtend zat ik voor 8 uur al lekker op de fiets om een mooi tochtje te maken. Het was fris, maar heerlijk zo met het zonnetje. Wat een cadeau dit weer! Vandaag ben ik via het bedrijventerrein Hengelo uitgefietst langs Twence, waarna ik richting Boekelo ben gefietst om vervolgens weer richting Hengelo te gaan en door het mooie Tuindorp naar huis te fietsen. Tijdens het fietsen dacht ik aan wat ik eigenlijk doe bij De Nije Stichting. Heel simpel gezegd geef ik (bij normale omstandigheden) elke week een les Zhineng Qigong (Chinese bewegingsleer) en verzorg ik elke donderdag een gezonde(re) lunch. Mijn doel is vanaf dag 1 dat ik bij De Nije Stichting begon de mensen een stukje blijer te maken, maar ook meer rust te brengen in het hoofd en ontspanning in het lichaam. Als de gasten wat meer ontspannen en/of blijer naar huis gaan dan ze zijn gekomen, is mijn dag geslaagd. Ik vind het ontzettend mooi om te zien hoe de gasten tijdens mijn les langzaamaan steeds meer ontspannen. En helemaal mooi vind ik het wanneer ze dit door kunnen trekken naar hun dagelijks leven. Daar doe ik het voor. Nu tijdens deze coronacrisis kan dit allemaal helaas niet, maar gelukkig kan er tegenwoordig veel online en zijn er meerdere Zhineng Qigong oefenvideo's te vinden op het youtubekanaal van De Nije Stichting. Ik wil iedereen nogmaals heel erg bedanken voor de steun en bijdrage. Het wordt enorm gewaardeerd! Morgen ga ik weer op pad en kies ik een nieuwe route. Tot dan! Blije groet, Lin

Dag 1

Monday 2nd Nov

De eerste tocht zit erop. Ik fiets nog niet zo lang, als in nog niet zo lang op mijn mountainbike. Fietsen kon ik al wel ;-) Dit is week 4 dat ik 'm heb en ik vind het tot nu toe fantastisch. Vandaag ben ik via het Genseler Hengelo uit gefietst en Twickel in gefietst. Een stukje UW route gepakt en door de stad van Delden richting het kanaal om via het prachtige Oele weer richting huis te fietsen. Wat is het toch ontzettend mooi onderweg met al die herfstkleuren. Ik word daar zo ongelooflijk blij van! Ik fiets lekker zonder muziek en heb dus alle tijd om na te denken. Mijn gedachten gingen vandaag vooral naar mijn moeder, die in 2004 overleed aan longkanker. Eigenlijk denk ik dagelijks aan haar. Niet in verdriet, maar in dankbaarheid. Dankbaar voor de 25 jaar dat ze er wel was in mijn leven. Maar vandaag dacht ik dus een beetje extra aan haar. Misschien vanwege deze actie? Ik weet het niet en dat hoeft ook niet. De herinneringen zijn fijn! Ook dacht ik aan alle donaties die ik al heb mogen ontvangen. Hoe geweldig is dat?! Iedereen die mij al heeft gesteund, ontzettend bedankt. Het geld komt heel goed terecht! Morgen weer een tocht. Eens kijken waar we dan heen fietsen... Blije groet, Lin

Doe je met mij mee?

Thursday 29th Oct

Doe je met mij mee? Vanaf 2 november maak ik 10 dagen lang elke dag een mooie tocht met mijn mountainbike om de strijd aan te gaan tegen kanker. 


In mijn omgeving zijn er veel mensen getroffen door deze ziekte en ook mijn moeder kon de dans niet ontspringen. In 2004 overleed zij aan longkanker. Een van de redenen waarom ik mij sinds 2014 met heel veel liefde in zet voor De Nije Stichting.  De stichting zet zich in voor iedereen die kanker heeft (gehad) en hun naasten. 

Afgelopen jaar werd de Nije Hoeve aangekocht. Echter door de coronacrisis is de verbouwing van de hoeve in de problemen gekomen. De boerderij moet volledig  gerenoveerd worden. De acties voor de Nije Hoeve ondervinden hinder van de coronacrisis en veel acties kunnen hierdoor niet doorgaan.
Er is dus veel hulp en geld nodig om deze verbouwing te realiseren. 

Doe je mee? Kom op tegen kanker en bouw mee aan de hoeve.
Je kan op verschillende manieren jouw steentje bijdrage. Bijvoorbeeld door je aan te melden als vrijwilliger, bij De NIje Stichting, door mee te bouwen aan de hoeve of door, net als ik, geld in te zamelen. 

Linda's badges

Actiepagina gemaakt

Foto's toegevoegd

E-mails verstuurd

Aan eigen actie gedoneerd

Streefbedrag behaald

Streefbedrag verhoogd

Top fondsenwerver

Gedeeld op social media

Donateurs bedankt

Teamleden

Doneer

Steun je deze actie?

Opgehaald

€586

Streefbedrag

€500

Doneer

Help jij me mijn doel te bereiken?

€100
€75
€50
€25
€15
€
Doneer

Mijn donateurs