Lucienne Bulten

Ik ren tegen kanker tijdens de Menzis 4 Mijl van Groningen 2025. In februari 2024 werd bij mij  baarmoederhalskanker gediagnosticeerd.  Wat voor nu er gelukkig goed uitziet. Elke 3 maanden controle en dat blijft altijd spannend. Hoe het begon: In Januari een uitstrijkje met een niet per se hoge pap, maar wel één waarvoor ik naar het ziekenhuis diende te gaan voor een onderzoek. Wel met het idee misschien een kleine beetje wegschrapen, maar zeker niet met het idee te horen dat ze een tumor zouden zien. Er is toen wat weefsel onderzocht en 8 februari was ik dan officieel kankerpatiënt. Daarna nog een ct-scan, hieruit kwam weer slecht nieuws, want ook nog een uitzaaiing in de lymfe bekken. Waar ik heen ging voor “een routine onderzoekje” in januari, kwam ik terecht in de hellll aan onderzoeken. Toen nog een PET-scan waar gelukkig niet nog meer achterweg kwam. Begin maart begon de Chemo en het bestralen. Elke maandag het ziekenhuis in voor één nachtje en beginnen met aanleggen van infuus met vocht (weet niet meer precies wat erin zat) , daarna bestralen & daarna aan de chemo. De volgende dag mocht ik weer naar huis, althans de eerste twee weken, want ik bleek allergisch voor de Cisplatin (de Chemo). Ik die nergens in mijn leven een allergie voor heeft, een soort stalenhuid en maag heeft, was allergisch voor fucking CHEMO! De derde week kreeg ik 's nachts erge koorts en werd ik hele nacht heel goed in de gaten gehouden. Volgende dag was ik volledig opgeblazen, een kop als een watermeloen en uitslag overal. Hierdoor moest ik wekelijks een nachtje langer blijven. en dat terwijl je je kindjes al zo mist en die er weinig van begrijpen.  Die week ook nog uitzoeken waar ik allergisch voor was. Donderdag allergietest, na een uur de vroege reacties bekijken hier kwam niks uit. De volgende dag had ik één bultje en deze zat bij de chemo. Toen kreeg ik extra medicatie om de allergie te onderdrukken en moest ik maandag mij gewoon weer melden voor de chemo.  Na deze vijf weken nog twee keer twee dagen brachytherapy. Dit was zondagavond melden en dinsdag in de loop van de dag weer naar huis. Een effectieve, maar niet zo'n vrouw vriendelijke therapie. In oktober kreeg ik een ontsteking in het necrotisch weefsel, waardoor ik twee dagen aan een antibiotica-infuus lag en om dit weefsel sneller te laten herstellen volgde een Zuurstoftherapie. Hier mocht ik in december en januari 40 keer naartoe. Dit wordt gedaan door de da vinci klinkiek in Hoogeveen. Elke ochtend 7.00 uur in de auto, twee uur in een tank en dan weer terug rijden naar huis. Weer een aanslag op je gezinsleven, maar voor een goed doel. Voor nu gaat het goed. Dinsdag 22 juli heb ik weer onderzoek, elke drie maanden is het weer spannend. Door mee te lopen met de 4 mijl hoop ik een mooi bedrag op te halen voor het kwf. Zodat er meer en nog beter onderzoek kan gedaan worden naar en tegen welke vorm van kanker. Mijn condities komt uit de grotten van de hel door vorig jaar, maar ik ga ervoor zo’n goed mogelijke tijd te lopen. Samen kunnen we het verschil maken. Tegen kanker. Voor het leven. Help je mee?