
Freddy wandelt tegen kanker tijdens de City Pier Night Walk
‘Ik kan nu zeggen dat ik dit probleem getackeld heb’
Freddy (62) loopt op 7 maart de City Pier Nightwalk van het Malieveld in Den Haag naar de Pier in Scheveningen. Hij kreeg in 2023 een agressieve vorm van blaaskanker: ‘Ze zeggen dat je altijd naar je lichaam moet luisteren. Maar je lichaam houdt je soms ook voor de gek.’
2 keer kanker
‘De afgelopen jaren heb ik 2 keer de diagnose kanker gekregen. Rond kerst 2020 kreeg ik lymfeklierkanker. Het was een soort kanker die niet te genezen is, maar gelukkig heel lang stabiel kan blijven. 2 keer per jaar een bloedonderzoek is genoeg. Verder had en heeft het niet zoveel invloed op mijn leven. Maar bijna 3 jaar later was het weer raak. Bij toeval werd bij mij een agressieve vorm van blaaskanker vastgesteld. Dit was een heel ander verhaal dan die eerste keer. De diagnose spookte constant door m’n hoofd.’
Blaassparende operatie
‘Ik kreeg een blaasbesparende operatie en daarna een serie blaasspoelingen. Ik hoopte dat die hun werk zouden doen en heb een maand na de behandeling nog de City Pier Nightwalk gelopen. Maar niet veel later volgde de rauwe werkelijkheid. Tijdens de controle bleek dat de blaaskanker volop terug was.’
Blaas eruit
‘Ze zeggen dat je altijd naar je lichaam moet luisteren. Maar je lichaam houdt je soms ook voor de gek. Ik had totaal geen klachten, maar tijdens die controle kreeg ik wel even een dreun te verwerken. Ik kreeg nog een operatie en zou daarna een ander soort blaasspoelingen krijgen. Maar zover is het niet gekomen. Bij het pathologisch onderzoek bleek dat er nog een blaassparende operatie nodig zou zijn om überhaupt met nieuwe spoelingen te kunnen beginnen. Omdat mijn klachten steeds erger werden heb ik met de arts een drastisch besluit genomen: mijn hele blaas ging eruit.’
De impact van kanker
‘Mijn blaas is in september 2024 verwijderd en sindsdien leef ik met een urinestoma. Dat heeft nogal wat impact op je leven en dat van de mensen om je heen. Ik heb in die tijd veel steun gekregen en inmiddels zijn de eerste controles alweer achter de rug. Ik kan nu zeggen dat ik dit probleem getackeld heb. Al blijf ik uiteraard nog een paar jaar onder controle.’
Behandeling een soort marathon
‘Iedereen kent wel iemand in zijn omgeving met kanker. Er is nog veel onderzoek nodig en dat kost verschrikkelijk veel geld. Daarom doe ik nogmaals mee aan een sponsorloop voor KWF. Weer loop ik de City Pier Nightwalk. Ik besef dat ik er tot nu toe redelijk goed vanaf ben gekomen, ondanks het feit dat ik het nodige voor de kiezen heb gehad. Er zijn ook mensen die er beroerder aan toe zijn. En misschien niet eens in staat zijn om enigszins ontspannen de dag door te komen. Simpelweg omdat ze fysiek of mentaal de kracht niet meer hebben om door te gaan. Voor veel patiënten is alleen de behandeling al een soort marathon, waar geen einde aan lijkt te komen. Voor deze mensen kom ik in actie.’