Paul fietst tegen kanker tijdens de Mergelheuvelland 2-daagse

15-07-2025  |  Testimonials

‘Dankzij onderzoek is de ziekte bij mij wel behandelbaar’

Paul (38) kreeg vorig jaar de diagnose acute leukemie. Tussen de zware chemokuren door was Paul ‘gewoon’ bezig in de sportschool. Nu traint hij voor de Mergelheuvelland 2-daagse: ‘Ik moest weer vanaf nul beginnen.’

Snel in de doe-modus


‘Ik merkte dat er iets mis was tijdens mijn vakantie in Mallorca vorig jaar april. Niets lukte zoals normaal, zelfs de trap van de kathedraal kwam ik niet op. Ik dacht aan een burn-out of overtraining. Terug in Nederland ging ik naar de huisarts. De huisarts deed verschillende tests en een paar dagen later kreeg ik een telefoontje: waarschijnlijk was het acute leukemie. Ik moest me melden op de Spoedeisende Hulp. De grond zakt dan wel even onder je voeten vandaan. Maar ik ben vrij pragmatisch en schoot al snel in de doe-modus. Ik belde mijn ouders, mijn broer en pakte mijn spullen. En toen begon het hele traject.’

Sporten tijdens de chemokuren


‘In het ziekenhuis kreeg ik allerlei onderzoeken, een beenmergpunctie, hart- en longtesten. Daaruit bleek dat ik acute leukemie in risicogroep 1 had. Een redelijk gunstige uitslag. Ik kreeg 3 zware chemokuren. Meteen na de derde kuur kreeg ik een stamceltransplantatie met mijn eigen cellen. De behandeling werkte gelukkig goed, maar brak me fysiek volledig af. Maar ook tijdens de behandeling bleef ik bewegen. Als ik thuiskwam na een zware chemokuur, ging ik toch naar de sportschool. Iets doen, al was het maar een beetje, gaf me houvast.’

Opbouwen vanaf nul


‘Na 4 maanden behandeling begon de revalidatie. Ik moest opnieuw conditie opbouwen, van nul af aan. Met hulp van een sportarts werkte ik stap voor stap aan mijn herstel. In het begin zat ik op 30% van mijn oude niveau. In januari deed ik een run van 5 kilometer met vrienden. Rustig aan, met intervallen waar nodig. Daarna is het herstel snel gegaan. Inmiddels zit ik qua sportprestaties op zo’n 80% van mijn oude kunnen. Maar ik moet goed op mijn energie letten. Als ik over mijn grens ga, duurt het herstel langer.’

Het belang van onderzoek


‘Fietsen was al een tijdje een hobby. Tijdens mijn herstel ontstond met collega’s het idee om de Mergelheuvelland 2-daagse te rijden, een fietstocht door Zuid-Limburg. Ik heb ervoor gekozen om 60 kilometer te fietsen voor KWF . Mijn oom overleed 25 jaar geleden aan acute leukemie. Dankzij onderzoek is de ziekte bij mij wel behandelbaar. Dat gun ik iedereen.’

Vertrouwen terugkrijgen


‘Ik had geen idee wat ik allemaal weer zou kunnen na mijn ziekteproces, en wanneer. Maar ik heb altijd voor ogen gehouden dat ik er sterker uit zou komen dan ooit. Sporten is voor mij altijd een houvast geweest, iets waar ik op terug kon vallen. Ik weet hoe ik mijn lichaam moet trainen. Natuurlijk loop ik nog tegen grenzen aan. En moet ik mijn lichaam weer leren vertrouwen, ondanks dat de kanker weg is. Nu vind ik het nog spannend als ik iets voel wat ik niet kan thuisbrengen. Of als er weer een controle in het ziekenhuis aankomt. Maar ik sta er toch maar weer. En daar ben ik best trots op.’